Logo Elise van Keulen Health Coach Elise van Keulen, auteur op Elise van Keulen

Menu

Wetenschappelijk onderbouwde voordelen van Vitamine D

by

15 Wetenschappelijk onderbouwde voordelen van vitamine D

Door
Vitamine D is een vetoplosbare vitamine die essentieel is voor een optimale gezondheid, maar er zijn slechts een paar voedingsmiddelen met een hoeveelheid vitamine D van enige betekenis, waaronder vette vis, orgaanvlees, bepaalde paddenstoelen en voeding die ermee is verrijkt. Echter, in tegenstelling tot andere vitamines die je alleen via de voeding binnenkrijgt, kan vitamine D ook aangemaakt worden door je lichaam als je je huid blootstelt aan de zon. Daarom is vitamine D technisch gezien een hormoon. De beperkte beschikbaarheid van vitamine D in de menselijke voeding, gecombineerd met het feit dat de meeste mensen onvoldoende hoeveelheid zonlicht krijgen, kan verklaren waarom tot wel 58,8 procent van de bevolking in Nederland er onvoldoende van in hun bloed heeft (1). Het is dan ook van belang om te weten dat er veel gezondheidswinst te halen valt door voldoende van deze vitamine in het bloed te hebben. Dit artikel zet 15 wetenschappelijk onderbouwde voordelen van vitamine D op een rijtje.

1. Verbetering van de botgesteldheid
Vitamine D speelt een belangrijke rol bij de gezondheid van je botten. Dat komt doordat het de opname van calcium en fosfor uit voeding verhoogt – twee voedingsstoffen die van belang zijn voor je botten. Uit studies blijkt dat mensen met lage bloedwaardes vaker last hebben van meer botverlies (2). Tevens blijkt uit onderzoek dat het risico op botbreuken bij mensen die vitamine D-supplementen nemen al gauw tussen de 23-33% lager is (3, 4). Bovendien wijzen recente studies uit dat vitamine D-suppletie kan bijdragen aan een beter helingsproces bij botbreuken, vooral bij mensen met lage bloedwaardes. Er is echter meer onderzoek nodig om ondersteunend bewijs voor deze resultaten te krijgen (5). De meeste deskundigen adviseren mensen met lage bloedwaardes van onder de 12 ng/ml (25 nmol/l) om te overwegen een vitamine D-supplement te nemen dat ten minste 20-25 mcg (800-1000 IE) per dag levert (2). Sommigen zijn echter de mening toegedaan dat deze aanbeveling nog te laag is, zij stellen voor een hogere dosering te nemen om ervoor te zorgen dat het vitamine D-gehalte in het bloed boven de 30 ng/ml (75 nmol/l) blijft (6, 7, 8, 9). Alle deskundigen zijn het er in ieder geval over eens dat ouderen, die een verhoogd risico lopen op valpartijen en botbreuken, het best een dosis kunnen nemen aan de hogere kant van de aanbevolen hoeveelheid (2).

Kortom: Vitamine D helpt de opname van mineralen te verbeteren die van belang zijn voor de botgesteldheid. Hogere waardes zouden ook het risico op botbreuken kunnen verlagen, botverlies beperken en het herstel van botbreuken verbeteren.

2. Verlaging van het risico op diabetes
Diabetes is een aandoening waarbij je lichaam koolhydraten niet normaal kan verwerken. Er bestaan verschillende soorten diabetes, waarvan type 1 en 2 de bekendste zijn. De diagnose diabetes 1, een auto-immuunziekte, wordt meestal in de jeugd of adolescentie gesteld en type 2 komt meestal later in het leven pas op en is gerelateerd aan leefstijl. Interessant is dat vitamine D kan helpen het risico op beide types te verlagen.

Diabetes 1 bij kinderen
Diabetes type 1 is een genetische auto-immuunziekte die de insulineproducerende bètacellen in de alvleesklier vernietigt. Daarom moeten diabetici met type 1 meerdere keren per dag insuline spuiten om de bloedsuikerspiegel op een gezond niveau te houden (10). Hoewel diabetes grotendeels genetisch bepaald is, kunnen bepaalde omgevingsfactoren – waaronder misschien een lage inname van vitamine D – er samen voor zorgen dat de ziekte verergert. Uit studies blijkt bijvoorbeeld dat baby’s en peuters die een vitamine D-supplement krijgen een 29-88% lager risico lopen op het  ontwikkelen van diabetes 1 dan kleine kinderen die geen supplementen krijgen  (11, 12). De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid is 10 mcg (400 IE) vitamine D voor baby’s van 0-12 maanden en 15 mcg (600 IE) voor de meeste kinderen en volwassenen (13).  Velen vinden deze aanbevelingen echter te laag. Uit een onderzoek bleek dat pas bij een dosis van 50 mcg (2000IE) of meer het risico op het ontwikkelen van diabetes type 1 succesvol zou kunnen worden verlaagd (14). Maar daar moet bij gezegd worden dat er nog maar weinig onderzoek gedaan is naar de link tussen vitamine D en diabetes 1. Voordat harde conclusies getrokken kunnen worden is meer onderzoek nodig.

Diabetes 2 bij kinderen, tieners en volwassenen
Diabetes 2 is een ziekte die zich in de loop der tijd ontwikkelt, doordat je alvleesklier niet meer genoeg insuline produceert of doordat je lichaam resistentie tegen insuline opbouwt, of allebei (15). Een interessant gegeven is de mogelijke rol van vitamine D bij de ontwikkeling van diabetes 2 (16, 17, 18, 19). Volgens deskundigen zou vitamine D bescherming kunnen bieden tegen diabetes 2 doordat het insulineresistentie vermindert, zodat de gevoeligheid voor insuline toeneemt en de functie van de insulineproducerende cellen verbetert (17, 20, 21). Er zijn zelfs twee recente reviews die melden dat mensen met een laag gehalte vitamine D in het bloed wel tot 55% meer risico zouden kunnen lopen op diabetes 2 (22, 23). Bovendien bleken volwassenen die ten minste 12,5 mcg (500 IE) vitamine D per dag innamen daar baat van te hebben door een 13% lager risico op het ontwikkelen van diabetes 2, vergeleken met degenen die regelmatig minder dan 5 mcg (200 IE) per dag innamen (23). Soortgelijke resultaten werden gemeld voor kinderen met vitamine D-gebrek en bij tieners met insulineresistentie (24). Bij een ander onderzoek kregen diabetici (type 2) 1250 mcg (50.000 IE) vitamine D per week. Bij hen namen de nuchtere bloedsuikerwaardes en insulineresistentie af met 5-21% tijdens de studieperiode van 2 maanden, vergeleken met de controlegroep (25). Van belang is nog te melden dat niet alle reviews het eens zijn over de beschermende effecten van het nemen van supplementen met vitamine D (26, 27, 28). Hoewel het mogelijk is dat niet alle diabetici baat hebben bij het nemen van een vitamine D-supplement lijkt het vooral wel goed te zijn voor degenen met een slechte bloedsuikerregulering (26).

Kortom: Door te zorgen voor voldoende vitamine D in het lichaam kan het risico op het ontwikkelen van zowel diabetes 1 als 2 wellicht worden tegengegaan. In bepaalde gevallen zouden vitamine D-supplementen ook de bloedsuikerhuishouding kunnen verbeteren bij diabetes.

3. Verbetering van hartgezondheid
Vitamine D zou de hartgezondheid kunnen verbeteren en de kans op hartaanvallen verlagen. In een studie was de kans op een hartaanval bij mannen met minder dan 15 ng/ml ((37 nmol/l) vitamine D in het bloed twee keer zo groot als bij degenen met een waarde van 30 ng/ml (75 nmol/l) of hoger (29). Een ander onderzoek wees uit dat de kans op het ontstaan van een hartziekte 153% groter was bij mensen met bloedwaardes van minder dan 15 ngml (37 nmol/l (30). Het hoogste risico liepen mensen met lage vitamine D-waardes die daarnaast ook een hoge bloeddruk hadden (30).

Maar hoewel een lage vitamine D-bloedwaarde vaak in verband wordt gebracht met een verhoogd risico op hartziektes, kon in veel studies geen verlaagd risico gevonden worden na het innemen van vitamine D-supplementen (31, 32, 33, 34). Volgens deskundigen zouden andere factoren die verband houden met een goede vitamine D-status  hier een rol kunnen spelen, zoals de tijd die je buiten doorbrengt of een voorkeur voor drinken met toegevoegde vitamine D in plaats van frisdrank (35). Dus hoewel vitamine D als supplement goed kan zijn om andere redenen, lijkt het erop dat de beste strategie tegen hartziektes nog steeds een kwestie van de juiste leefstijlkeuzes is.

Kortom: Mensen met een goede vitamine D-status lopen minder risico op het ontwikkelen van een hartziekte. Het innemen van een supplement lijkt echter geen effect te hebben.

4. Zou kans op bepaalde soorten kanker verlagen
Zorgen voor een goed vitamine D-gehalte zou gunstig kunnen zijn bij het voorkomen van kanker. Uit verschillende studies blijkt zelfs dat mensen met hogere vitamine D-waardes minder risico lopen op bepaalde soorten kanker (36, 37). Twee recente overzichtsstudies melden dat degenen met voldoende vitamine D tot wel 25% minder risico lopen op het ontstaan van blaaskanker. Een hogere waarde zou ook het risico op overlijden aan de ziekte kunnen verlagen (38, 39). Ook uit verschillende andere studies blijkt dat het risico op het ontstaan van colorectale kanker verlaagd kan worden door te zorgen voor een hoger vitamine D-gehalte (40, 41, 42, 43). Bovendien wijzen sommige onderzoeken uit dat vitamine D een rol zou spelen bij het vertragen van de progressie van kanker. Het is echter nog steeds onduidelijk of inname van een supplement echt een antikankerwerking heeft (44). Er zijn namelijk ook verscheidene studies waarin inderdaad geen beschermende effecten tegen kanker gevonden werden, terwijl de deelnemers wel een hoog niveau vitamine D in het bloed hadden na het slikken van supplementen (45, 46, 47, 48, 49). Kortom, er is meer onderzoek nodig om oorzaak en gevolg vast te stellen en om het nemen van een vitamine D-supplement als strategie tegen kanker op de juiste waarde te kunnen schatten. Tot dan is het raadzaam om je, naast een goed vitamine D-gehalte, te richten op het maken van leefstijlkeuzes waarvan bekend is dat ze het risico op kanker verlagen, zoals een gezond eetpatroon en regelmatige fysieke activiteit, het liefst buiten.

Kortom: Vitamine D speelt wellicht een rol bij kankerpreventie. Er is echter meer onderzoek nodig om de precieze rol ervan vast te stellen.

5. Zou het risico op vroegtijdig overlijden kunnen verlagen
Vitamine D kan levensverlengend zijn. Er zijn verschillende onderzoeken die een opmerkelijk consistent verband beschrijven tussen de bloedwaarde van vitamine D en het risico op vroegtijdig overlijden (50, 51). Een Cochrane overzichtsonderzoek bekeek 50 gerandomiseerde gecontroleerde studies – de gouden standaard in wetenschappelijk onderzoek. Het bleek dat mensen die vitamine D-supplementen namen 6% minder kans liepen op vroegtijdig overlijden (52). Mogelijkerwijs voegen degenen die voldoende vitamine D binnenkrijgen via de zon, de voeding of een supplement, wat extra jaren aan hun leven toe.

Kortom: Door je vitamine D-waarde op peil te houden zou je de kans op vroegtijdig overlijden enigszins kunnen verlagen.

6. Vermindert symptomen van depressie
Onderzoekers ontdekken nu ook dat vitamine D een effect zou kunnen hebben op depressie. De precieze rol van de vitamine bij het ontstaan van depressie wordt nog niet helemaal begrepen. Een van de theorieën is dat het misschien de hoeveelheid serotonine in de hersenen verhoogt en van serotonine is bekend dat het bijdraagt aan gevoelens van welbevinden en geluk (53, 54). Overeenkomstig daarmee stellen recente reviews dat een laag vitamine D-gehalte de kans op depressie tot maximaal wel 131% kan vergroten (55). Tot op heden is het nog niet gelukt om duidelijk bewijs te vinden dat vitamine D-suppletie effectief is bij het behandelen of voorkomen van een depressie (54, 55, 56, 57). Maar dat zou wel eens kunnen afhangen van de ernst van de symptomen. Vitamine D-supplementen lijken het best te zorgen voor afname van symptomen bij mensen met ernstige depressieve klachten, maar ze zijn niet zo effectief bij degenen met matige of lichte symptomen (58). Er is echter meer onderzoek nodig om deze effecten te bekrachtigen en vast te stellen welke aanbevelingen voor suppletie het best zullen werken.

Kortom:  Vitamine D kan wellicht de symptomen van depressie voorkomen of verlichten, vooral bij mensen met ernstige symptomen.

7. Vergroot de spierkracht
Recente studies tonen een verband aan tussen vitamine D, spiergroei en kracht bij zowel volwassenen als ouderen. Een recente review onderzocht de effecten van vitamine D op sportieve en niet-sportieve volwassenen. De bevinding was dat de kracht in zowel boven- als onderlichaam bij degenen die vitamine D-suppletie kregen ietsje meer toenam dan bij degenen die geen supplement kregen (59). Op dezelfde manier werd in verschillende studies onderzocht hoe vitamine D de spierkracht, het risico op vallen en de mate van broosheid beïnvloedt bij ouderen. Een grote meerderheid van de deelnemers ondervond meer toename  van spierkracht en minder valpartijen na suppletie, vergeleken met een placebo (60, 61). Een dagelijkse dosis van 20-25 mcg (800-1000 IE) lijkt voldoende om verbeteringen te bewerkstelligen bij ouderen. De gunstige effecten lijken het sterkst te zijn bij mensen die met een laag vitamine D-niveau begonnen (60). Bij onderzoek met jongere mensen werden doseringen gebruikt die tot acht keer hoger waren. Het is dus mogelijk dat hogere doseringen nodig zijn om een toename van spierkracht waar te nemen bij jongere mensen (59). Er is echter meer onderzoek nodig om definitieve aanbevelingen te doen.

Kortom: Een goede vitamine D-status kan wellicht helpen om de spierkracht te vergroten. Bij ouderen zou het de kans op valpartijen en broosheid kunnen verminderen.

8. Helpt mogelijk bij voorkomen en behandelen van MS
Multiple Sclerose (MS) is een auto-immuunziekte waarbij de hersenen, het ruggenmerg en de optische zenuwen (oogzenuwen) betrokken zijn. Er zijn studies waarin wordt gesuggereerd dat voldoende vitamine D in het bloed zou kunnen zorgen voor een verlaging van het risico op MS met maximaal 62% (62, 63). Mensen met MS die in staat zijn hun vitamine D-niveau op peil te houden kunnen de voortgang van hun ziekte wellicht vertragen (64, 65). Er is echter maar een beperkt aantal onderzoeken gedaan naar deze doelgroep (66).

Kortom: Vitamine D zou kunnen zorgen voor een lager risico op MS en de voorgang ervan kunnen vertragen. Er is echter meer onderzoek nodig.

9 -15. Andere voordelen
De afgelopen decennia is vitamine D een populair onderwerp van wetenschappelijk onderzoek geworden. We zien dan ook steeds nieuwe studies verschijnen over de gezondheidsbevorderende eigenschappen van vitamine D. Een aantal voordelen zijn onder andere:

  1. Minder astma-aanvallen: Een dagelijkse dosis van 7,5-30 mcg (300-1200 IE) zou de kans op astma-aanvallen bij schoolgaande kinderen kunnen verlagen (67, 68).
  2. Preventie van verkoudheid: Suppletie met vitamine D zou het risico op infecties van de bovenste luchtwegen helpen verminderen (69, 70).
  3. Beter herstel na operatie: Een adequate bloedwaarde van vitamine D kan herstel na een operatie versnellen (71).
  4. Minder chronische pijn: Een adequate bloedwaarde kan bij sommigen, maar niet bij iedereen, pijn verminderen bij mensen die chronisch pijn lijden (72, 73, 74, 75).
  5. Bevordert gezonde geboorte: Vitamine D-supplementen tijdens de zwangerschap zouden kunnen zorgen voor een groter geboortegewicht en grotere lengte van de baby bij de geboorte (76).
  6. Bescherming tegen Parkinson: Hogere bloedwaarden zouden zorgen voor een verlaging van het risico op het ontstaan van de ziekte van Parkinson (77, 78).
  7. Minder mentale achteruitgang door veroudering: Voldoende vitamine D in het bloed zou het risico op mentale achteruitgang bij ouderen verlagen (79).

Het is van belang op te merken dat op het gebied van de bovenstaande onderwerpen maar weinig onderzoek beschikbaar is. Bovendien is het onmogelijk, door de manier waarop sommige studies zijn opgezet, om te bepalen of lage vitamine D-niveaus ook inderdaad de omgekeerde effecten hebben.

Kortom: Er lijkt samenhang te zijn tussen een adequate bloedwaarde van vitamine D en een reeks gezondheidsvoordelen. Maar om deze gunstige effecten te bevestigen is meer onderzoek nodig.

Conclusie
Vitamine D speelt een aantal belangrijke rollen in ons lichaam. Het is daarom van groot belang voor een optimale gezondheid om er voldoende van in je lichaam te hebben. Het komt eigenlijk heel vaak voor dat mensen een tekort hebben zonder dat ze het weten. Daarom is het vaak een goed idee om het eens te laten meten door een arts. Hier vind je 10 tekenen van een vitamine D-tekort. Degenen die een tekort hebben en niet genoeg in de zon komen om het aan te vullen zouden echt moeten overwegen om een supplement te nemen, het liefst de D3-vorm van de vitamine. De dosering kan van persoon tot persoon variëren. Bespreek dit met je arts of orthomoleculair therapeut. Degenen die via de zon hun vitamine D-gehalte willen verhogen moeten er wel voor zorgen ook niet te lang in de zon te blijven want verbranden is ook niet goed. Als je meer wilt weten over vitamine D kun je ook dit eens lezen: Alles wat je moet weten over vitamine D (met toestemming vertaald).

Natuurlijke Laxeermiddelen

by

Natuurlijke Laxeermiddelen:

  1. Chiazaad: Vezels zijn een natuurlijke behandeling en een van de eerste verdedigingslinies tegen constipatie. Vezels worden onverteerd door de darmen vervoerd, waardoor de ontlasting voller wordt en de regelmaat wordt bevorderd (3). Studies tonen aan dat het verhogen van je vezelinname de frequentie van de stoelgang kan verhogen en de ontlasting zachter kan maken, zodat deze gemakkelijker doorgang vindt (4). Chiazaden zijn bijzonder vezelrijk: 10 gram vezels in slechts 30 gram (5). Chiazaad bevat hoofdzakelijk onoplosbare vezels, maar ongeveer 7-15% van het totale vezelgehalte bestaat uit oplosbare vezels (6). Oplosbare vezels absorberen water, waardoor een gel wordt gevorm die kan helpen bij de vorming van zachtere ontlasting ter verlichting van constipatie (7).
  2. Bessen: De meeste bessensoorten bevatten relatief veel vezels, waardoor ze een goede keuze zijn als mild natuurlijk laxeermiddel. Aardbeien bevatten 1,8 gram vezels per 100 gram, bosbessen leveren 3,6 gram vezels per 150 gram, en bramen bevatten iets minder dan 8 gram vezels per 150 gram (8, 9,10). Het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) beveelt aan 14 gram voedingsvezels te eten per 1.000 calorieën. (12). Volgens deze aanbevelingen zou iemand die 2.000 calorieën eet, elke dag 28 gram vezels eten. Bessen bevatten twee soorten vezels: oplosbare en onoplosbare. Oplosbare vezels, zoals die in chiazaad, nemen water op in de darm en vormen een gelachtige substantie die helpt de ontlasting zachter te maken (13). Onoplosbare vezels absorberen geen water, maar gaan intact door het lichaam, waardoor de massa van de ontlasting toeneemt en de stoelgang gemakkelijker verloopt (13). Een paar bessensoorten in je dieet opnemen is een manier om je vezelinname te verhogen en te profiteren van hun natuurlijke laxerende eigenschappen.
  3. Peulvruchten: Peulvruchten zijn een familie van eetbare planten die bonen, kikkererwten, linzen, erwten en pinda’s omvat. Peulvruchten zijn vezelrijk, wat de regelmaat kan bevorderen. Bijvoorbeeld, 1 kop (180 gram) gekookte linzen bevat 14,2 gram vezels, terwijl 1 kop (180 gram) kikkererwten 13,7 gram vezels bevat (14, 15). Het eten van peulvruchten kan de productie van boterzuur in je lichaam verhogen, een soort vetzuur met een korte keten dat kan fungeren als een natuurlijk laxeermiddel. Uit studies blijkt dat boterzuur constipatie zou kunnen helpen behandelen door de beweging van het spijsverteringskanaal te bevorderen (16). Het werkt ook als een ontstekingsremmer, waardoor het de darmontsteking kan tegengaan die gepaard kan gaan met sommige spijsverteringsaandoeningen, zoals inflammatoire darmziekten (16).
  4. Lijnzaad: Met omega 3-vetzuren en een hoog gehalte aan eiwitten is lijnzaad rijk aan vele voedingsstoffen, waardoor het goed past in een gezond dieet (17). Bovendien hebben lijnzaadjes natuurlijke laxerende eigenschappen en zijn ze een effectieve behandeling voor zowel constipatie als diarree. Eén studie met 90 deelnemers wees uit dat lijnzaadmeel iets doeltreffender was dan lactulose bij het verlichten van constipatie (18). Lijnzaad bevat een goede mix van zowel oplosbare als onoplosbare vezels, die helpen de darmpassagetijd te verkorten en de ontlasting voller te maken (19). Een portie lijnzaad van 100 gram levert 27,3 gram voedingsvezels (20). Een typische portie lijnzaad is echter 1 eetlepel.
  5. Kefir: Kefir is een gefermenteerd melkproduct. Het bevat probiotica, een soort nuttige darmbacteriën die verschillende gezondheidsvoordelen hebben, waaronder een betere immuunfunctie en een gezonde spijsvertering (21). De consumptie van probiotica via voedingsmiddelen of supplementen kan de regelmaat verhogen, de consistentie van de ontlasting verbeteren en het transport door de darm versnellen (22). Een studie uit 2014 keek naar de effecten van kefir bij 20 mensen met constipatie. Na het consumeren van 500 ml per dag gedurende 4 weken, was de stoelgangfrequentie toegenomen, de consistentie verbeterd en het gebruik van laxeermiddelen verminderd (23).
  6. Castorolie: Castorolie, ofwel ricinusolie of wonderolie, dat wordt gemaakt van ricinusbonen, wordt van oudsher gebruikt als een natuurlijk laxeermiddel. Na inname van castorolie komt er ricinolzuur vrij, een soort onverzadigd vetzuur dat verantwoordelijk is voor de laxerende werking. Ricinolzuur werkt door het activeren van een specifieke receptor in het spijsverteringskanaal die de beweging van de darmspieren verhoogt, zodat de stoelgang op gang gebracht wordt (24).
  7. Bladgroenten: Bladgroenten zoals spinazie, boerenkool en kool werken op verschillende manieren om de regelmaat te verbeteren en constipatie te voorkomen. Ten eerste zijn ze zeer voedzaam, wat betekent dat ze een goede hoeveelheid vitaminen, mineralen en vezels leveren met relatief weinig calorieën. Zo levert rauwe boerenkool 1 gram vezels per 25 gram, wat de regelmaat te helpt bevorderen. Het bevat bovendien slechts ongeveer 9 calorieën (25). Bladgroenten zijn ook rijk aan magnesium. Dit is het belangrijkste ingrediënt in veel soorten laxeermiddelen, omdat het vocht in de darmen brengt, waardoor de ontlasting makkelijker door de darmen getransporteerd kan worden (26).
  8. Senna: Senna, gewonnen uit de plant Senna alexandrina, is een kruid dat vaak wordt gebruikt als een natuurlijk stimulerend laxeermiddel. Senna zit in veel vrij verkrijgbare producten. De obstipatie-verminderende effecten van senna worden toegeschreven aan het sennoside-gehalte van de plant. Sennosiden zijn verbindingen die werken door de beweging van het spijsverteringsstelsel te versnellen, wat de stoelgang stimuleert. Zij verhogen ook de vochtopname in de dikke darm, wat de doorgang van de ontlasting bevordert (27).
  9. Appels: Appels zijn vezelrijk, met 3 gram vezels per 125 gram (28). Bovendien zitten ze vol pectine, een soort oplosbare vezel die als laxeermiddel kan werken. Een onderzoek uit 2014 toonde aan dat pectine de doorgangstijd in de dikke darm versnelde. Het fungeerde ook als een prebioticum door het verhogen van de hoeveelheid nuttige bacteriën in de darm, wat de spijsvertering bevordert (29).
  10. Olijfolie: Sommige onderzoeken hebben uitgewezen dat het consumeren van olijfolie een effectieve manier kan zijn om constipatie te verlichten. In studies is aangetoond dat olijfolie de stoelgang bevordert en de symptomen van constipatie verbetert (30).
  11. Rabarber: Rabarber bevat een stof die bekend staat als sennoside A, die een aantal krachtige laxerende eigenschappen heeft. Sennoside A verlaagt de niveaus van AQP3, een type eiwit dat het vochtgehalte van de ontlasting regelt. Dit leidt tot een laxerende werking doordat de opname van water wordt verhoogd, wat de ontlasting zachter maakt en de stoelgang vergemakkelijkt (31). Rabarber bevat met 2,2 gram vezels per 122 gram ook een goede hoeveelheid vezels, die een regelmatige stoelgang bevorderen. (32).
  12. Haverzemelen: Haverzemelen worden gemaakt van de buitenste lagen van de haverkorrel en bevatten zowel oplosbare als onoplosbare vezels, waardoor ze een goede keuze zijn als natuurlijk laxeermiddel. Slechts 94 gram rauwe haverzemelen bevat al maar liefst 14,5 gram vezels (33).
  13. Pruimen: Pruimen zijn waarschijnlijk een van de meest bekende natuurlijke laxeermiddelen. Ze leveren veel vezels, met 7,7 gram per portie van 250 gram. Ze bevatten ook een soort suikeralcohol die bekend staat als sorbitol (34). Sorbitol werkt laxerend wanneer het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd (35). Verschillende studies hebben aangetoond dat pruimen de frequentie van de stoelgang kunnen verhogen en de consistentie verbeteren, beter dan andere natuurlijke laxeermiddelen, waaronder psylliumvezels (36).
  14. Kiwi: Het is aangetoond dat kiwi’s laxerende eigenschappen hebben, waardoor het een gemakkelijke manier is om constipatie te verlichten. Dit is vooral te danken aan het hoge vezelgehalte. Eén kop (180 gram) kiwi bevat 5,4 gram vezels (37). Kiwi’s bevatten een mix van zowel onoplosbare als oplosbare vezels. Het bevat ook pectine, waarvan is aangetoond dat het een natuurlijk laxerend effect heeft (38). Het werkt door de beweging van het spijsverteringskanaal te verhogen, waardoor de stoelgang wordt gestimuleerd (39).
  15. Magnesiumcitraat: Magnesiumcitraat is een krachtig natuurlijk laxeermiddel. Van magnesiumcitraat is aangetoond dat het biologisch beter beschikbaar is en beter in het lichaam wordt opgenomen dan andere vormen van magnesium, zoals magnesiumoxide (40). Magnesiumcitraat verhoogt de hoeveelheid water in het darmkanaal, wat een stoelgang veroorzaakt (41). In combinatie met andere soorten laxeermiddelen is aangetoond dat magnesiumcitraat even effectief is als traditionele darmreinigingsprocedures die vóór medische ingrepen worden gebruikt (42, 43).
  16. Koffie: Bij sommige mensen kan koffie de aandrang om naar het toilet te gaan vergroten. Koffie bevat cafeïne, wat invloed kan hebben op de tijd die stoffen nodig hebben om zich door het spijsverteringskanaal te verplaatsen, hoewel het bewijs daarvoor niet overtuigend is (44). Filterkoffie bevat geen voedingsvezels, maar wel andere bestanddelen die constipatie kunnen helpen verlichten. Een kop (250 ml) filterkoffie bevat iets minder dan 10 mg magnesium. (45).
  17. Psyllium: Psyllium, dat afkomstig is van de schil en de zaden van de plant Plantago ovata, is een soort vezel met laxerende eigenschappen. Psylliumschillen zijn onverteerbaar, maar houden grote hoeveelheden water vast, zodat ze als laxeermiddel fungeren (46). Hoewel psyllium over het algemeen veilig is, kan het een darmobstructie veroorzaken als het niet met grote hoeveelheden vocht wordt ingenomen (47).
  18. Water: Water is essentieel om het vochtgehalte op peil te houden, een regelmatige stoelgang te behouden en obstipatie te voorkomen. Onderzoek toont aan dat gehydrateerd blijven kan helpen constipatie te verlichten door de consistentie van de ontlasting te verbeteren, waardoor deze gemakkelijker door de darmen getransporteerd kan worden (48). Het kan ook de effecten van andere natuurlijke laxeermiddelen, zoals vezels, versterken. Voor de algemene gezondheid is het essentieel om elke dag voldoende water binnen te krijgen.
  19. Suikervervangers: Overmatige consumptie van sommige soorten suikervervangers kan een laxerend effect hebben. Dit komt doordat zij de darm grotendeels passeren zonder te worden opgenomen, waardoor water in de darmen wordt onttrokken en de doorgang door de darmen wordt versneld (49). Dit proces geldt vooral voor suikeralcoholen, die slecht worden opgenomen in het spijsverteringskanaal. Lactitol, een soort suikeralcohol afgeleid van melksuiker, is onderzocht op zijn mogelijke toepassing bij de behandeling van chronische obstipatie (50). Sommige studies hebben zelfs de overmatige consumptie van suikervrije kauwgom met sorbitol, een ander soort suikeralcohol, in verband gebracht met diarree (51). Xylitol is een andere veel voorkomende suikeralcohol die werkt als een laxeermiddel. Het zit meestal in kleine hoeveelheden in dieetdranken en suikervrije kauwgom. Als je het echter in grote hoeveelheden consumeert, kan het de stoelgang opwekken of diarree veroorzaken (52). Ook grote hoeveelheden van de suikeralcohol erythritol kunnen op dezelfde wijze een laxerende werking hebben en de stoelgang bevorderen door grote hoeveelheden water in de darmen te brengen (53).

Risico’s en voorzorgsmaatregelen
Sommige natuurlijke laxeermiddelen kunnen negatieve bijwerkingen hebben of risico’s inhouden. Praat hierover met je arts voordat je een natuurlijk laxeermiddel gaat gebruiken. Bijvoorbeeld, langdurig gebruik van hoge doses senna wordt in verband gebracht met levertoxiciteit, en psyllium kan, als het niet met voldoende water wordt ingenomen, maagdarmobstructie veroorzaken (54, 55). Bovendien kan het drinken van grote hoeveelheden koffie leiden tot cafeïnevergiftiging, wat tremoren, een onregelmatig hartritme en een snelle hartslag veroorzaakt (56). Sommige laxeermiddelen moeten met voorzichtigheid worden gebruikt als je een verminderde nierfunctie hebt (57). Laxeermiddelen brengen het risico van bepaalde bijwerkingen met zich mee, zoals (58):

  • opgeblazen gevoel
  • braken
  • diarree
  • misselijkheid
  • hoofdpijn
  • verlies van normale darmfunctie

Sommige natuurlijke laxeermiddelen, zoals voedingsvezels, maken deel uit van een gezonde voeding. Maar als je merkt dat je geen normale stoelgang kunt hebben zonder een laxeermiddel te gebruiken, raadpleeg dan je arts. Langdurig gebruik van een vrij verkrijgbaar laxeermiddel kan de manier waarop je darmen functioneren veranderen (59).

Bron:

Supplements and Thyroid gland health

by

Before you start supplementing, I advise you to first check whether there is a micro-organism (virus/bacteria) on your thyroid gland and/or one of the other hormone glands!

Emotional blockages, especially in the throat chakra, can also cause disturbances in the functioning of the thyroid gland. If this is not the case, first start supplementing vitamins and minerals specifically needed for the thyroid gland function instead of peel gland products or medication.

Most of the time Hashimoto and Grave disease’s are caused by these 2 aspects.

Below is a fantastic, detailed article by Juglen Swan.

Juglen researches critically and combines modern science with ancient knowledge. He does not adhere to any food faith, but combines many visions.

Thyroid disorders, such as hypothyroidism, hyperthyroidism, and thyroid cancer, are common. For example, up to 7% of the U.S. population has hypothyroidism, a condition in which your thyroid gland does not produce enough thyroid hormones (1). Depending on the type of condition, thyroid disease is usually treated with medications such as thyroid hormone replacement, surgical procedures, and other procedures, such as radiation therapy for thyroid cancer. In addition to conventional treatments for thyroid disorders, research shows that dietary interventions, including supplements, can help treat certain thyroid conditions. However, certain supplements can do more harm than good when it comes to thyroid health. In this article, you’ll learn how supplements can help certain people with thyroid-related health conditions.

Supplements for thyroid health

On the shelves of your favorite health food store, you’ll probably also find all kinds of supplements, including some for thyroid health. Because thyroid disease is common, many supplement manufacturers have started making supplements designed to “support thyroid health.” While some of these products are harmless, certain thyroid supplements can lead to negative side effects and even harm your thyroid. Before we get into the question of why thyroid-specific supplements aren’t the best choice for everyone, it’s important to explain what nutrients the thyroid gland needs for optimal functioning. Here are some of the most important nutrients for a healthy thyroid:

  • Selenium:Selenium, a mineral necessary for thyroid hormone production, helps protect the thyroid gland from damage caused by oxidative stress. The thyroid gland contains large amounts of selenium, and a deficiency can lead to thyroid abnormalities (2).
  • Iodine:Iodine is essential for thyroid function. At present, iodine’s only known role is to support the production of thyroid hormones. Triiodothyronine (T3) and thyroxine (T4) are thyroid hormones that contain iodine. Iodine deficiency causes thyroid disorders (3,4).
  • Zinc:The mineral zinc is necessary for the production of thyroid hormone. An optimal concentration of zinc is needed for healthy levels of T3, T4, and thyroid-stimulating hormone (TSH) (5).
  • Iron: The thyroid gland needs iron to convert T4 into T3, the active form of thyroid hormone. Iron deficiency is associated with thyroid disorders (6).

Other nutrients, including B vitamins and vitamins A and E, are also needed for optimal thyroid function. A deficiency in one or more nutrients can negatively affect thyroid health and increase the risk of thyroid disease (7, 8, 9, 10). For most people, eating a nutrient-rich diet rich in whole foods is enough to maintain optimal thyroid function. However, for certain populations, it may be necessary to supplement their diet with vitamins, minerals, and other nutrients to maintain overall health, including thyroid health. These populations include people on restrictive diets, those who are pregnant or breastfeeding, and those with thyroid disease or other health conditions.

Should you take thyroid-specific supplements?
There is no doubt that a nutritious diet with optimal amounts of nutrients is important for maintaining a healthy thyroid gland and that nutrient deficiency can lead to thyroid problems. Still, for people who don’t have thyroid problems and eat a balanced, nutrient-dense diet, it’s usually not necessary to take thyroid-specific supplements. In fact, certain supplements marketed to people who want to promote a healthy thyroid can be dangerous to take. For example, many thyroid supplements contain high amounts of iodine and may contain thyroid hormones. Taking these supplements can lead to dangerous side effects and cause thyroid problems in people with healthy thyroid function (11). One study that analyzed 10 thyroid supplements found that the majority contained detectable amounts of T3 and T4. Some of the products tested contain more T3 and T4 than healthcare providers usually prescribe to people with hypothyroidism (11). Taking these supplements may lead to increased thyroid hormone levels in the blood and cause symptoms of hyperthyroidism, which can lead to dangerous complications (12, 13, 14). Additionally, excessive iodine intake from supplements may cause hypothyroidism in sensitive individuals (12, 13, 14). Thyroid supplements may also be unsafe for people with thyroid conditions. This is because people with thyroid problems have specific needs, and taking supplements marketed to improve thyroid health can negatively affect thyroid function, worsening their health and symptoms. Therefore, people with and without thyroid disease should avoid taking these commercial supplements. Rather, consult with an expert therapist or doctor to create a healthy and safe plan based on your specific needs and health status.

Bottom Line: It’s  a smart idea to stay away from dietary supplements marketed to improve thyroid health. These products can cause health problems in people with and without thyroid disease.

Supplement for Hashimoto’s disease

Hashimoto’s disease is the most common cause of hypothyroidism (underactive thyroid function) in the United States. It is an autoimmune disease in which the immune system produces antibodies that attack the thyroid gland, causing fibrosis or scarring of the thyroid tissue (15). Hashimoto’s disease is associated with several symptoms, including weight gain, fatigue, hair loss, anemia, constipation, cold intolerance, joint pain, dry skin, mood swings, difficulty concentrating and more (15). In addition to medication, dietary and lifestyle modifications can help to reduce thyroid damage and improve symptoms and overall quality of life in people with Hashimoto. Additionally, people with Hashimoto’s disease are more likely to be deficient in certain nutrients, which can worsen Hashimoto’s symptoms. Studies show that the following supplements may be beneficial for people with Hashimoto’s disease:

  • Studies have shown that supplementing with 200 mcg of selenium per day may help reduce thyroid antibodies and improve mood in people with Hashimoto’s (16, 17).
  • Myo-Inositol. Inositol is a type of sugar that plays an important role in thyroid function. Some evidence suggests that daily treatment with 600 mg of Myo-Inositol and 83 mcg of selenium may help improve thyroid function in people with Hashimoto’s (18, 19).
  • Zinc is necessary for the production of thyroid hormone, and a deficiency can lead to hypothyroidism. Alone or in combination with selenium, 30 mg of zinc per day may help improve thyroid function in people with Hashimoto’s disease (20, 21).
  • Vitamin B12. Vitamin B12 deficiency is common in people with Hashimoto’s disease. Taking a B12 or B-complex supplement may help prevent and treat deficiency and keep B12 levels optimal (22, 23).
  • A magnesium deficiency can increase the risk of developing Hashimoto’s disease and is associated with elevated thyroid antibody levels. Correcting a magnesium deficiency may improve Hashimoto’s symptoms (24, 25).
  • Many women with Hashimoto’s disease have low iron levels or iron deficiency anemia. Anemia negatively affects thyroid function. An iron supplement may be needed to restore optimal iron levels (26).
  • Vitamin D. People with Hashimoto’s disease are more likely to be deficient in vitamin D than the general population, and vitamin D deficiency may have a negative effect on thyroid function (22, 27).
  • Curcumin may help protect your thyroid gland from oxidative damage. What’s more, taking curcumin alongside other anti-inflammatory compounds may help reduce the size of thyroid nodules, which are common in Hashimoto’s disease (28, 29).
  • Vitamin C. Research suggests that taking a vitamin C supplement may help reduce thyroid antibodies in people with Hashimoto’s disease (30).

Other supplements may also help people with Hashimoto. However, most of the research on supplements that may support the treatment of hashimoto has been done on the supplements mentioned above.

Bottom Line: Research suggests that certain supplements, including selenium, zinc, iron and vitamins D and B12, may benefit people with Hashimoto’s disease.

Supplements for Graves’ disease

Graves’ disease is the most common cause of hyperthyroidism (overactive thyroid function) in the United States. Like Hashimoto’s disease, it is considered an autoimmune disease. In Graves’ disease, the immune system attacks your thyroid gland, causing it to produce excessive thyroid hormones. Graves’ disease can also lead to thyromegaly or an enlarged thyroid gland (31). Symptoms associated with Graves’ disease include weight loss, heart palpitations, shortness of breath, diarrhea, eye pain and irritation, fatigue, weakness, menstrual irregularities, insomnia and nervousness (32). Current treatment for Graves’ disease includes surgery, medication, and radioactive iodine therapy (RAI) (32). As with Hashimoto’s disease, some studies show that dietary modifications may help improve symptoms and quality of life in people with Graves’ disease (33). The following supplements may help people with Graves’ disease:

  • A selenium deficiency can increase the risk of Graves’ disease. One review found that selenium supplements in daily dosages of 100–300 mcg led to improved thyroid function after 6 months in people with Graves’ disease, but this effect disappeared after 9 months (34).
  • Vitamin D. Research shows that people with Graves’ disease are more likely to be deficient in vitamin D than the general population. Correcting a deficiency by taking a supplement may improve thyroid function (35, 36, 37).
  • L-carnitine. Research has shown that hyperthyroidism depletes carnitine stores in your body, which plays a crucial role in energy production. Taking L-carnitine may reduce symptoms and improve quality of life in people with hyperthyroidism (38, 39).
  • Vitamin B12. People with Graves’ disease are at greater risk of vitamin B12 deficiency. Taking a high-quality B12 or B-complex supplement may help keep B12 levels healthy (40, 41, 42).

Other supplements may also be able to help people with Graves’ disease. Work with an expert healthcare provider to develop a supplement regimen that’s right for you.

Bottom Line: According to research, vitamin D, selenium, L-carnitine and vitamin B12 may help people with Graves’ disease.

Thyroid Cancer Supplements

Thyroid cancer is considered a rare cancer, accounting for only 1-4% of all cancers in the United States. Tumors that arise from follicular cells in the thyroid gland make up to 95% of all thyroid cancers (43). Treatment for thyroid cancer includes surgical resection (removal of tissue or part of the organ), radiation therapy, thyroid-stimulating hormone (TSH) suppression, radioactive iodine (RAI) treatment, total thyroidectomy (removal of the thyroid gland), and palliative care for untreatable thyroid cancer. In addition to traditional treatment, diet, supplements, and lifestyle modifications can improve treatment outcomes and increase the quality of life for people with thyroid cancer. Some animal and test-tube studies suggest that omega-3 fats, curcumin, L-carnitine, quercetin, melatonin, resveratrol, selenium, inositol, zinc and vitamins C, E, A and D may benefit people with thyroid cancer (44, 45, 46). Additionally, low iodine intake is associated with an increased risk of thyroid cancer, and research suggests that correcting an iodine deficiency may help protect against the development of more aggressive forms of thyroid cancer (47). While many of these nutrients, including vitamin D and selenium, are known to have anticancer effects, there is currently a lack of human studies examining the effects of these dietary supplements in people with thyroid cancer (47, 48). Therefore, more studies are needed before these supplements can be routinely recommended for people with thyroid cancer (47, 49). The best way to determine the best supplements for your specific needs is to consult your doctor. Often, your healthcare provider or a registered dietitian who specializes in oncology nutrition will recommend supplements, depending on your diet, general health, and the treatments you’re currently undergoing for thyroid cancer.

Bottom Line: While research suggests that people with thyroid cancer may benefit from some supplements, research in humans is lacking. To ensure your safety, it’s best to consult with a qualified healthcare professional/naturopath before taking any supplements. They can help you choose supplements based on your specific needs and health status.

Precautions for Thyroid Supplements

As mentioned above, it’s best to avoid thyroid-specific supplement blends unless they’re specifically recommended by your healthcare provider. Taking these supplements may harm your thyroid gland and actually lead to thyroid disease (11, 12, 13, 14). Still, there are many vitamins, minerals, and other dietary supplements that have been shown to improve thyroid function, reduce disease symptoms, and improve overall quality of life in people with thyroid disease. People with Hashimoto’s disease, Graves’ disease, thyroid cancer, or any other condition that affects the thyroid gland are best advised to work with a qualified healthcare provider who specializes in thyroid disorders. This is especially important if you’re currently taking medication. Many supplements, especially herbal products, can interact with many prescription medications and can lead to dangerous side effects. Finally, it is important to always buy supplements from reputable brands that independently test their products for quality and purity using organizations such as USP and NSF International.

To remember

Research shows that some vitamins, minerals, and other nutrients may be beneficial for people with certain thyroid conditions. However, it’s important to develop a supplementation schedule based on your specific needs and health concerns. If you want to treat thyroid disease with supplements, it’s important to work with a qualified healthcare provider to ensure safety and effectiveness.

Supplementen en schildklieraandoeningen

by

Voordat u met supplementen start, adviseer ik u om eerst te laten controleren of er een micro-organisme (virus/bacterie) op uw schildklier en/of één van de andere hormoonklieren aanwezig is! Ook emotionele blokkades in met name het keelchakra kunnen verstoringen veroorzaken in de werking van de schildklier. Is dit niet aan de orde start dan eerst met het suppleren van vitaminen & mineralen specifiek nodig voor de schilklierwerking in plaats van schilkklierproducten of medicatie.

Bovengenoemde aspecten veroorzaken meestal de ziektes van Hashimoto en Graves.

Onderstaand een fantastisch, uitvoerig artkel door Juglen Zwaan.

Juglen onderzoekt kritisch en combineert moderne wetenschap met eeuwenoude kennis. Hij hangt geen enkel voedingsgeloof aan, maar combineert vele visies.

Schildklieraandoeningen, zoals hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie en schildklierkanker, komen veel voor. Tot 7% van de Amerikaanse bevolking heeft bijvoorbeeld hypothyreoïdie, een aandoening waarbij je schildklier niet genoeg schildklierhormonen produceert (1). Afhankelijk van het type aandoening worden schildklieraandoeningen meestal behandeld met medicijnen zoals schildklierhormoonvervanging, operatieve ingrepen en andere procedures, zoals bestralingstherapie voor schildklierkanker. Naast conventionele behandelingen voor schildklieraandoeningen, toont onderzoek aan dat dieetinterventies, waaronder supplementen, kunnen helpen bij de behandeling van bepaalde schildklieraandoeningen. Bepaalde supplementen kunnen echter meer kwaad dan goed doen als het gaat om de gezondheid van de schildklier. In dit artikel lees je hoe supplementen bepaalde mensen met schildkliergerelateerde gezondheidsproblemen kunnen helpen.

Supplementen voor een gezonde schildklier
In de schappen van je favoriete natuurvoedingswinkel vind je waarschijnlijk ook allerlei supplementen, waaronder sommige voor de schildkliergezondheid. Omdat schildklieraandoeningen veel voorkomen, zijn veel supplementenfabrikanten supplementen gaan maken die ontworpen zijn om “de gezondheid van de schildklier te ondersteunen”. Hoewel sommige van deze producten onschadelijk zijn, kunnen bepaalde schildkliersupplementen leiden tot negatieve bijwerkingen en zelfs schadelijk zijn voor je schildklier. Voordat we ingaan op de vraag waarom schildklier-specifieke supplementen niet voor iedereen de beste keuze zijn, is het belangrijk om uit te leggen welke voedingsstoffen de schildklier nodig heeft voor een optimale werking. Hier zijn enkele van de belangrijkste voedingsstoffen voor een gezonde schildklier:

  • Selenium: Selenium, een mineraal dat nodig is voor de productie van schildklierhormoon, helpt de schildklier te beschermen tegen schade veroorzaakt door oxidatieve stress. De schildklier bevat grote hoeveelheden selenium en een tekort kan leiden tot schildklierafwijkingen (2).
  • Jodium: Jodium is essentieel voor de schildklierfunctie. Op dit moment is de enige bekende rol van jodium het ondersteunen van de productie van schildklierhormonen. Triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4) zijn schildklierhormonen die jodium bevatten. Een tekort aan jodium veroorzaakt schildklieraandoeningen (3, 4).
  • Zink: Het mineraal zink is nodig voor de productie van schildklierhormoon. Een optimale concentratie zink is nodig voor gezonde niveaus van T3, T4 en schildklierstimulerend hormoon (TSH) (5).
  • IJzer: De schildklier heeft ijzer nodig om T4 om te zetten in T3, de actieve vorm van schildklierhormoon. IJzertekort wordt in verband gebracht met schildklierafwijkingen (6).

Andere voedingsstoffen, waaronder B-vitamines en vitamine A en E, zijn ook nodig voor een optimale schildklierfunctie. Een tekort aan één of meerdere voedingsstoffen kan de gezondheid van de schildklier negatief beïnvloeden en het risico op schildklieraandoeningen verhogen (7, 8, 9, 10). Voor de meeste mensen is het volgen van een voedingsrijk dieet rijk aan hele voedingsmiddelen voldoende om een optimale schildklierfunctie te behouden. Voor bepaalde bevolkingsgroepen kan het echter nodig zijn om hun dieet aan te vullen met vitaminen, mineralen en andere voedingsstoffen om de algehele gezondheid te behouden, waaronder de gezondheid van de schildklier. Deze bevolkingsgroepen zijn onder andere mensen met een restrictief dieet, mensen die zwanger zijn of borstvoeding geven en mensen met een schildklieraandoening of andere gezondheidsproblemen.

Moet je schildklier-specifieke supplementen nemen?
Het lijdt geen twijfel dat een voedzaam dieet met optimale hoeveelheden voedingsstoffen belangrijk is voor het behoud van een gezonde schildklier en dat een tekort aan voedingsstoffen kan leiden tot schildklierproblemen. Toch is het voor mensen die geen schildklierproblemen hebben en een uitgebalanceerd, nutriëntrijk dieet volgen, meestal niet nodig om schildklier-specifieke supplementen te nemen. Het is zelfs zo dat bepaalde supplementen die op de markt worden gebracht voor mensen die een gezonde schildklier willen bevorderen, gevaarlijk kunnen zijn om in te nemen. Veel schildkliersupplementen bevatten bijvoorbeeld grote hoeveelheden jodium en kunnen schildklierhormonen bevatten. Het nemen van deze supplementen kan leiden tot gevaarlijke bijwerkingen en schildklierproblemen veroorzaken bij mensen met een gezonde schildklierfunctie (11). Een studie die 10 schildkliersupplementen analyseerde, ontdekte dat de meerderheid detecteerbare hoeveelheden T3 en T4 bevatte. Sommige van de geteste producten bevatten meer T3 en T4 dan zorgverleners gewoonlijk voorschrijven aan mensen met hypothyreoïdie (11). Het nemen van deze supplementen kan leiden tot verhoogde schildklierhormoonspiegels in het bloed en symptomen van hyperthyreoïdie veroorzaken, wat kan leiden tot gevaarlijke complicaties (12, 13, 14). Bovendien kan overmatige jodiuminname uit supplementen hypothyreoïdie veroorzaken bij gevoelige personen (12, 13, 14). Schildkliersupplementen kunnen ook onveilig zijn voor mensen met schildklieraandoeningen. Dit komt doordat mensen met schildklierproblemen specifieke behoeften hebben, en inname van supplementen die op de markt worden gebracht ter verbetering van de schildkliergezondheid, kan de schildklierfunctie negatief beïnvloeden, waardoor hun gezondheid en symptomen verergeren. Daarom moeten mensen met en zonder schildklieraandoeningen het innemen van deze commerciële supplementen vermijden. Raadpleeg liever een deskundige therapeut of arts om een gezond en veilig plan op te stellen dat gebaseerd is op jouw specifieke behoeften en gezondheidsstatus.

Kortom: Het is een slim idee om weg te blijven van voedingssupplementen die op de markt worden gebracht om de gezondheid van de schildklier te verbeteren. Deze producten kunnen gezondheidsproblemen veroorzaken bij mensen met en zonder schildklieraandoening.

Supplement voor de ziekte van Hashimoto
De ziekte van Hashimoto is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie (te langzame schildklierwerking) in de Verenigde Staten. Het is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem antilichamen produceert die de schildklier aanvallen, wat fibrose of littekenvorming van het schildklierweefsel veroorzaakt (15). De ziekte van Hashimoto gaat gepaard met verschillende symptomen, waaronder gewichtstoename, vermoeidheid, haaruitval, bloedarmoede, constipatie, koude-intolerantie, gewrichtspijn, droge huid, stemmingswisselingen, concentratieproblemen en meer (15). Naast medicatie kunnen dieet- en leefstijlaanpassingen helpen om de schade aan de schildklier te verminderen en de symptomen en algehele levenskwaliteit bij mensen met Hashimoto te verbeteren. Bovendien hebben mensen met de ziekte van Hashimoto meer kans op een tekort aan bepaalde voedingsstoffen, wat de symptomen van Hashimoto kan verergeren. Studies tonen aan dat de volgende supplementen gunstig kunnen zijn voor mensen met de ziekte van Hashimoto:

  • Onderzoeken hebben aangetoond dat suppletie met 200 mcg selenium per dag kan helpen bij het verminderen van schildklierantilichamen en het verbeteren van de stemming bij mensen met Hashimoto (16, 17).
  • Myo-Inositol. Inositol is een type suiker dat een belangrijke rol speelt bij de schildklierfunctie. Er zijn aanwijzingen dat een dagelijkse behandeling met 600 mg Myo-Inositol en 83 mcg selenium de schildklierfunctie kan helpen verbeteren bij mensen met Hashimoto (18, 19).
  • Zink is nodig voor de productie van schildklierhormoon en een tekort kan leiden tot hypothyreoïdie. Alleen of in combinatie met selenium kan 30 mg zink per dag de schildklierfunctie helpen verbeteren bij mensen met de ziekte van Hashimoto (20, 21).
  • Vitamine B12. Vitamine B12-tekort komt vaak voor bij mensen met de ziekte van Hashimoto. Het nemen van een B12- of B-complexsupplement kan een tekort helpen voorkomen en behandelen, en het B12-gehalte optimaal houden (22, 23).
  • Een magnesiumtekort kan het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto verhogen en wordt in verband gebracht met verhoogde schildklierantistofspiegels. Het corrigeren van een magnesiumtekort kan de symptomen van Hashimoto verbeteren (24, 25).
  • Veel vrouwen met de ziekte van Hashimoto hebben een laag ijzergehalte of bloedarmoede door ijzertekort. Bloedarmoede heeft een negatieve invloed op de schildklierfunctie. Een ijzersupplement kan nodig zijn om het ijzergehalte weer optimaal te krijgen (26).
  • Vitamine D. Mensen met de ziekte van Hashimoto hebben vaker een tekort aan vitamine D dan de algemene bevolking en een tekort aan vitamine D kan een negatief effect hebben op de schildklierfunctie (22, 27).
  • Curcumine kan helpen je schildklier te beschermen tegen oxidatieve schade. Bovendien kan het innemen van curcumine naast andere ontstekingsremmende stoffen helpen de grootte van schildklierknobbels te verminderen, die vaak voorkomen bij de ziekte van Hashimoto (28, 29).
  • Vitamine C. Onderzoek suggereert dat het nemen van een vitamine C-supplement kan helpen bij het verminderen van schildklierantilichamen bij mensen met de ziekte van Hashimoto (30).

Andere supplementen kunnen mensen met Hashimoto ook helpen. Het meeste onderzoek naar supplementen die de behandeling van hashimoto kunnen ondersteunen is echter gedaan naar de bovengenoemde supplementen.

Kortom: Onderzoek suggereert dat bepaalde supplementen, waaronder selenium, zink, ijzer en vitamine D en B12, gunstig kunnen zijn voor mensen met de ziekte van Hashimoto.

Supplementen voor de ziekte van Graves
De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie (te snelle schildklierwerking) in de Verenigde Staten. Net als de ziekte van Hashimoto wordt het beschouwd als een auto-immuunziekte. Bij de ziekte van Graves valt het immuunsysteem je schildklier aan, waardoor deze overmatig schildklierhormonen produceert. De ziekte van Graves kan ook leiden tot thyromegalie of een vergrote schildklier (31). Symptomen die geassocieerd worden met de ziekte van Graves zijn onder andere gewichtsverlies, hartkloppingen, kortademigheid, diarree, oogpijn en -irritatie, vermoeidheid, zwakte, onregelmatige menstruatie, slapeloosheid en nervositeit (32). De huidige behandeling van de ziekte van Graves omvat chirurgie, medicatie en radioactieve jodiumtherapie (RAI) (32). Net als bij de ziekte van Hashimoto blijkt uit sommige onderzoeken dat dieetaanpassingen kunnen helpen bij het verbeteren van de symptomen en de kwaliteit van leven bij mensen met de ziekte van Graves (33). De volgende supplementen kunnen mensen met de ziekte van Graves helpen:

  • Een seleniumtekort kan het risico op de ziekte van Graves verhogen. Uit een review bleek dat seleniumsupplementen in dagelijkse doseringen van 100-300 mcg leidden tot een verbeterde schildklierfunctie na 6 maanden bij mensen met de ziekte van Graves, maar dit effect was na 9 maanden verdwenen (34).
  • Vitamine D. Uit onderzoek blijkt dat mensen met de ziekte van Graves vaker een tekort aan vitamine D hebben dan de algemene bevolking. Het corrigeren van een tekort door het nemen van een supplement kan de schildklierfunctie verbeteren (35, 36, 37).
  • L-carnitine. Onderzoek heeft aangetoond dat hyperthyreoïdie de carnitinevoorraden in je lichaam uitput, wat een cruciale rol speelt bij de energieproductie. Het innemen van L-carnitine kan de symptomen verminderen en de kwaliteit van leven verbeteren bij mensen met hyperthyreoïdie (38, 39).
  • Vitamine B12. Mensen met de ziekte van Graves lopen een groter risico op een vitamine B12-tekort. Het nemen van een hoogwaardig B12- of B-complexsupplement kan helpen om de B12-spiegels gezond te houden (40, 41, 42).

Andere supplementen kunnen mensen met de ziekte van Graves mogelijk ook helpen. Werk samen met een deskundige zorgverlener om een supplementenschema te ontwikkelen dat voor jou geschikt is.

Kortom: Volgens onderzoek kunnen vitamine D, selenium, L-carnitine en vitamine B12 mensen met de ziekte van Graves helpen.

Supplementen voor schildklierkanker
Schildklierkanker wordt beschouwd als een zeldzame vorm van kanker, die slechts 1-4% van alle kankers in de Verenigde Staten uitmaakt. Tumoren die voortkomen uit folliculaire cellen in de schildklier vormen tot 95% van alle schildklierkankers (43). De behandeling van schildklierkanker omvat chirurgische resectie (verwijdering van weefsel of deel van het orgaan), bestralingstherapie, onderdrukking van het schildklierstimulerend hormoon (TSH), behandeling met radioactief jodium (RAI), totale thyroïdectomie (verwijdering van de schildklier) en palliatieve zorg voor onbehandelbare schildklierkanker. Naast de traditionele behandeling kunnen dieet, supplementen en aanpassingen in de levensstijl de behandelresultaten verbeteren en de levenskwaliteit van mensen met schildklierkanker verhogen. Sommige dier- en reageerbuisonderzoeken suggereren dat omega 3-vetten, curcumine, L-carnitine, quercetine, melatonine, resveratrol, selenium, inositol, zink en vitamine C, E, A en D gunstig kunnen zijn voor mensen met schildklierkanker (44, 45, 46). Daarnaast wordt een lage jodiuminname in verband gebracht met een verhoogd risico op schildklierkanker en onderzoek suggereert dat het corrigeren van een jodiumtekort kan helpen beschermen tegen de ontwikkeling van agressievere vormen van schildklierkanker (47). Hoewel van veel van deze voedingsstoffen, waaronder vitamine D en selenium, bekend is dat ze een kankerremmend effect hebben, is er momenteel een gebrek aan studies bij mensen die de effecten van deze voedingssupplementen bij mensen met schildklierkanker onderzoeken (47, 48). Daarom zijn er meer onderzoeken nodig voordat deze supplementen routinematig kunnen worden aanbevolen voor mensen met schildklierkanker (47, 49). De beste manier om te bepalen wat de beste supplementen zijn voor jouw specifieke behoeften is om je arts te raadplegen. Vaak zal je zorgverlener of een geregistreerde diëtist die gespecialiseerd is in oncologische voeding supplementen aanbevelen, afhankelijk van je dieet, algemene gezondheid en de behandelingen die je momenteel ondergaat voor schildklierkanker.

Kortom: Hoewel onderzoek suggereert dat mensen met schildklierkanker baat kunnen hebben bij sommige supplementen, ontbreekt het aan onderzoek bij mensen. Om jouw veiligheid te garanderen, kun je het beste een gekwalificeerde zorgverlener/ natuurarts raadplegen voordat je supplementen inneemt. Zij kunnen je helpen supplementen te kiezen op basis van jouw specifieke behoeften en gezondheidsstatus.

Voorzorgsmaatregelen voor schildkliersupplementen
Zoals hierboven vermeld, kun je het beste schildklier-specifieke supplementenmengsels vermijden, tenzij ze specifiek worden aanbevolen door je zorgverlener. Het nemen van deze supplementen kan schadelijk zijn voor je schildklier en juist leiden tot een schildklieraandoening (11, 12, 13, 14). Toch zijn er veel vitaminen, mineralen en andere voedingssupplementen waarvan is aangetoond dat ze de schildklierfunctie verbeteren, ziektesymptomen verminderen en de algehele levenskwaliteit verbeteren bij mensen met een schildklierziekte. Mensen met de ziekte van Hashimoto, de ziekte van Graves, schildklierkanker of een andere aandoening die de schildklier aantast, kunnen het beste samenwerken met een gekwalificeerde zorgverlener die gespecialiseerd is in schildklieraandoeningen. Dit is vooral belangrijk als je momenteel medicijnen gebruikt. Veel supplementen, vooral kruidenproducten, kunnen een wisselwerking hebben met veel voorgeschreven medicijnen en kunnen leiden tot gevaarlijke bijwerkingen. Tot slot is het belangrijk om supplementen altijd te kopen van betrouwbare merken die hun producten onafhankelijk testen op kwaliteit en zuiverheid met behulp van organisaties zoals USP en NSF International.

Om te onthouden
Onderzoek toont aan dat sommige vitaminen, mineralen en andere voedingsstoffen gunstig kunnen zijn voor mensen met bepaalde schildklieraandoeningen. Het is echter belangrijk om een suppletieschema te ontwikkelen op basis van je specifieke behoeften en gezondheidsproblemen. Als je een schildklieraandoening wilt behandelen met supplementen, is het belangrijk om samen te werken met een gekwalificeerde zorgverlener om de veiligheid en effectiviteit te garanderen (met toestemming vertaald).

Désirée Röver over de Ziekte van Lyme

by

Ik bewonder Désirée al jaren voor haar uitgebreide kennis. Ik ken haar al sinds 2013 toen ik een aantal lezingen door haar, geregeld heb in mijn toenmalige dorp.

Ik raad u aan om dit hele interview te volgen.

Weet dat ik de natuurlijke oplossing heb voor vele “ziektes” die hier genoemd worden.

Anti-kanker behandelingen, een overzicht

by

Dit is het persoonlijke verhaal van Arjan Bos van Earth Matters, die gediagnosticeerd is met blaaskanker.

De voedingssupplementen en behandelingen die er zijn, een uitgebreid overzicht.

Besef dat voor de ene persoon geldt, juist niet goed is voor de ander. Iedere kankersoort en persoon heeft een unieke aanpak nodig. Vooral de mentaal/emotionele oorzaken dienen ruime aandacht te krijgen.