De Hongaarse arts, Gabor Lenkei, legt op zeer eenvoudige wijze en met humor uit waarom we dagelijks zout nodig hebben. Natuurlijk wel gezond zout
niet schadelijk is en juist zeer noodzakelijk voor een goed functioneren van ons lichaam.
Zie hier meer informatie over hormoontherapie en de relatie met kanker.
Overgangsproblemen ontstaan ook vaak doordat micro-organismen en/of een emotionele belasting op één van de hormoonklieren aanwezig is.
Stress is de belangrijkste oorzaak voor disbalans in het hormoonsysteem.
Zie hier het onderzoeksrapport.
Op het onlangs gehouden Europese Congres voor Integratieve Geneeskunde te Barcelona presenteerde biomedisch wetenschapper Oscar Aguilera van het Oncohealth Institute, Fundación Jiménez Díaz University Hospital te Madrid zijn werk naar de anticarcinogene effecten van hoge doses vitamine C.
Lees hier het onderzoeksrapport.
Zie hieronder een prachtig artikel, geschreven door een cliënte van mij, Karin Vocking, over de werking van het zenuwstelsel en de invloed van laagfrequente straling hierop.
“Laag frequente trillingen en invloed op ons zenuwstelsel, door Karin Vocking
In regionaal huis-aan-huis-blad ‘Over d’n Dam’ wordt verwezen naar mijn opiniestuk, dat te vinden is bij ‘Berichten & Blogs’ op de site van actiegroep ‘tegenwind stijbeemden’ (www.tegenwindstijbeemden.nl). Daarin heeft u al kunnen lezen dat ik me ernstig zorgen maak over met name de gezondheidseffecten die windmolens op omwonenden kunnen hebben. Dat heeft alles te maken met negatieve beïnvloeding van ons zenuwstelsel. Daar wil ik in dit artikel nog wat dieper op ingaan, zodat u kunt begrijpen waarom ik me zoveel zorgen maak.
Onderaan dit artikel kunt u mijn biografie en achtergrond lezen. Vanuit mijn achtergrond, visie en praktijkervaring is het logisch dat ik me zorgen maak over de invloed van de laag frequente trillingen die windmolens uitzenden. Die belasten het zenuwstelsel van omwonenden. Vooral het feit dat die blootstelling continu, dus dag èn nacht is, maakt het in mijn ogen bijzonder schadelijk.
Eerst even kort iets over de werking van ons lichaam en de opbouw en de aansturing ervan door cellen > zenuwcellen > ons complexe zenuwstelsel.
Een lichaam bestaat uit organen (lever, ogen, hart, …) en verbindende structuren (bloedvaten, lymfevaten, zenuwbanen, spieren). Deze structuren liggen in het lichaam ingebed in vliezen en bevinden zich in een waterige, mineraalrijke oplossing. Het lichaam als geheel is volledig opgebouwd uit cellen.
Cellen zijn kleine zakjes, omgeven door een uit vetten bestaand membraan en gevuld met waterige vloeistof, het zogenaamde cytoplasma. Een cel is de kleinste levende ‘zelfstandig’ functionerende eenheid in het lichaam. ‘Zelfstandig’ staat tussen aanhalingstekens omdat de cel uiteraard niet goed kan functioneren zonder zijn natuurlijke omgeving. Net zoals in het groot de mens dat ook niet kan. Een cel heeft continu zuurstof en voedingsstoffen nodig en moet zich dus in een omgeving bevinden waarin dat goed uitgewisseld kan worden. Prikkels uit de omgeving worden waargenomen en beïnvloeden het functioneren van cellen en organismen. Er is constante uitwisseling en aanpassing aan de omgeving.
Cellen zijn dus de basale bouwstenen van het lichaam. Het functioneren hiervan wordt intensief bestudeerd door celbiologen. Er zijn elke seconde duizelingwekkend veel processen gaande in een cel. Dat is bijna net zo onvoorstelbaar en fascinerend als de aanwezigheid van structuren en processen in de ruimte. Die processen worden uitgebreid bestudeerd door de wetenschap. Sterrenkundigen zoomen uit op het universum. Celbiologen zoomen in op cellen in het lichaam. Werkend als celbioloog vraag ik me echter af of we ooit alles zullen kunnen begrijpen en bewijzen. De complexiteit en flexibiliteit van die celbiologische processen is enorm. Wetenschappers hebben wel al heel veel ontdekt en gegevens daaruit proberen wij te vertalen in praktische toepassingen om mensen beter te maken. De processen zijn echter zo buitengewoon complex en flexibel dat alles wetenschappelijk bewijzen nu en in de toekomst naar mijn idee niet mogelijk zal zijn.
Het zenuwstelsel bestaat uit zeer gespecialiseerde cellen: zenuwcellen, ook wel neuronen genoemd.
Zenuwcellen zijn met elkaar geschakeld en liggen verbonden in zenuwbanen. Zo vormen ze als het ware de ‘elektriciteitskabels en dimmers’ voor de apparaten (organen en klieren) in
je lichaam. Ze kunnen via zintuigen geprikkeld worden. Ze geleiden deze prikkels middels een elektrisch signaal langs de membraan naar het uiteinde van de cel: de synaps. De synaps is een soort zuignap die verbinding maakt met een volgende zenuwcel, het doel-orgaan of de spier die geprikkeld moet worden. Een elektriciteitsdraad wordt ter isolatie en ter voorkoming van energieverlies omgeven door een plastic coat. Een zenuwcel heeft ook een functionele isolatielaag: de myeline schede. De elektrische stroom die langs een zenuwcel loopt werkt net als in elektriciteitsdraden door middel van het stromen van elektronen. Deze worden opgewekt door allerlei processen in de cel en aan de celmembraan: ionenwisseling, lading verschillen en chemische reacties.
Logisch dat elektromagnetische velden en stralingen met bepaalde frequenties deze complexe, ‘elektrische’, biologische processen kunnen beïnvloeden. En als de blootstelling continu is, zeker kunnen verstoren!
Zenuwen prikkelen de organen om in actie te komen of juist om af te remmen. Je kunt je dan ook voorstellen dat verstoringen in die zenuwcellen, of juist stimulatie van die zenuwcellen, verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor de werking van de organen.
Zenuwcellen zijn als celtype zo zeer gespecialiseerd dat ze niet meer kunnen delen of regenereren. Men heeft lang gedacht dat herstel van zenuwweefsel daarom niet mogelijk is. Zenuwcellen worden echter omgeven door diverse soorten steuncellen die onderhoud en reparatiewerkzaamheden verrichten. Er is meer mogelijk dan we dachten…
We weten ook dat zenuwcellen in staat zijn om meer, en sterkere synapsen te vormen. Op die manier kunnen ze krachtiger gaan functioneren. Bij zenuw-verbindingen geldt: “Use it or lose it” of liever “Use it and maintain and gain it”. Dat is hoogstwaarschijnlijk ook de grondslag voor het effect van de door mij in praktijk toegepaste BSM-deJong® therapie… Door middel van bewegingsoefeningen: en het daardoor dagelijks en gericht prikkelen van zintuigen en de onderliggende zenuwbanen, kan je die zenuwverbindingen sterker maken. Andersom is het helaas ook zo dat te weinig of verkeerde prikkels de werking van zenuwen (en de organen die zij besturen) negatief kan beïnvloeden…
De laag frequente trillingen uitgezonden door windmolens zijn van die verkeerde prikkels die het zenuwstelsel negatief kunnen beïnvloeden.
Ik wil deze argumentatie nog aanvullen met de volgende uitleg:
Autonoom zenuwstelsel: sympathisch – parasympathisch Ons zenuwstelsel bestaat uit bewust en onbewust werkende onderdelen. Met de grote hersenen kun je bewust bewegingen en beslissingen maken en acties ondernemen. Maar een heel groot deel van het zenuwstelsel werkt onbewust of te wel: autonoom: dat is ons autonome zenuwstelsel.
Via autonome zenuwbanen die uit je hersenen, je centraal zenuwstelsel ontspringen worden al je inwendige organen aangestuurd, zonder dat je daar bewust invloed op kunt uitoefenen. Zo worden je hart, je longen en al je buikorganen (maag, lever, darmen, milt, nieren, pancreas, …) continu meer of minder aan het werk gehouden. Ongelofelijk dat het kan, maar het werkt, volledig automatisch!
Dat het allemaal zo goed en automatisch werkt is wonderlijk en iets waar we eigenlijk heel dankbaar voor mogen zijn. Het wordt allemaal geregeld door ons autonome zenuwstelsel.
Het autonome zenuwstelsel bestaat uit 2 onderdelen die elkaar als het goed is mooi in evenwicht houden: het sympathisch en para-sympathisch zenuwstelsel.
Als er plots een tijger voor je staat… zie of ruik je die… je zintuigen geven prikkels door aan je zenuwstelsel… die gaan ook naar je autonome zenuwstelsel en je lichaam slaat alarm. Dan wordt het sympathisch deel van je ZS actief. Al je organen worden in de ‘sympathische stand’ gezet: je hart gaat sneller kloppen, je ademhaling versnelt, al het bloed gaat naar je spieren en je huid wordt bleek… Je lichaam raakt zo in staat om snel te vluchten of te vechten: “fight or flight!”
De stress van dreigend gevaar zet dus je lichaam in sympathische actie om weer in veiligheid te kunnen komen. Die actie kost energie die even ingezet moet worden om te kunnen overleven.
Maar als de actie is geweest en het gevaar is verdwenen moet je weer bij kunnen tanken. Dat doet je lichaam door de tegenhanger van het sympathisch zenuwstelsel aan te zetten: het para-sympathisch zenuwstelsel wordt actief. Para-sympathische prikkels zetten je verteringsorganen in actie. Je darmen, lever, nieren gaan nu allemaal harder werken en krijgen de ruimte om uit je voedsel energie op te bouwen. Je ontspant, je lichaam komt tot rust, herstelt en reserves worden opgebouwd. Je produceert dan energie.
In onze maatschappij is het helaas zo dat we bijna allemaal te veel (chronische) stress ervaren. Er wordt heel veel van ons geëist en we krijgen haast niet meer de gelegenheid om overdag even bij te tanken. Zelfs kinderen op school hebben al een overvolle agenda en worden continu getoetst op prestaties.
Veel mensen komen door een onbalans in sympathisch en parasympathisch systeem in de problemen met uiteindelijk symptomen als vermoeidheid, concentratieproblemen en geheugenverlies, nervositeit, angsten, burn-out, hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, …
Als het overdag niet voldoende lukt om te ontspannen, zou je lichaam in de nacht wellicht nog voldoende kunnen herstellen…Tijdens je slaap zorgt je lichaam als het goed is automatisch voor activatie van het parasympathisch systeem en tijdens voldoende nachtrust komt je lichaam tot herstel.
Maar als in die stilte van de nacht continu trillingen in je hersenen doordringen en onbewust daar natuurlijke, neurologische processen beïnvloeden, worden die herstelprocessen verstoord. Laag frequente trillingen van windmolens hoor en voel je misschien niet (of wel?), maar die dringen wel degelijk door in je autonome zenuwstelsel, met alle gevolgen van dien: niet meer kunnen slapen en verlies van herstelmogelijkheden van het systeem… Omdat het lichaam altijd gericht is op homeostase en zelfherstel gaat het compenseren. Trilhaartjes in het gehoor- en evenwicht-systeem worden geremd, of uitgeschakeld, overdag kan tinnitus of hoofdpijn ontstaan. Allerlei vage ‘onverklaarbare’ klachten kunnen de kop op steken. Die nooit 1 op 1 aan de oorzaak te koppelen zijn. Laat staan wetenschappelijk te bewijzen vallen.
Er wordt dan snel gezegd: “ach vage klachten, het zal wel tussen de oren zitten! Ik heb immers nergens last van!” Maar ook dat is eigenlijk waar en helemaal niet raar… Elk persoon is immers anders gevoelig voor dit soort prikkels…
Tijdens de embryonale ontwikkeling en daarna rijpt je zenuwstelsel en dus ook je autonome zenuwstelsel uit. Een bevruchte eicel groeit uit tot volwassen individu. Dat is een heel bijzonder, uitgebalanceerd proces wat gedeeltelijk van binnen uit gestuurd wordt, maar ook beïnvloed wordt door externe prikkels uit de omgeving. Zo heeft bijvoorbeeld de beweeglijkheid van moeder tijdens de zwangerschap en de prikkels die de schommeling van de vrucht dan ondervindt, invloed op de ontwikkeling van de zenuwverbindingen en dus op het al dan niet later krachtig functioneren van het evenwichtsorgaan van het embryo.
En de ontwikkeling van je zenuwstelsel is nog niet klaar bij de geboorte… Baby’s en peuters in ontwikkeling gaan reflexmatig en repeterend bewegingen maken: met de handjes grijpen, omrollen, opdrukken, tijgeren, kruipen… Dat doen ze automatisch, maar zeker niet voor niets. Met die bewegingen geven ze prikkels aan het zenuwstelsel waardoor verbindingen tussen hersenonderdelen sterker worden. Die prikkels zijn nodig om het autonome zenuwstelsel krachtig en evenwichtig te maken. De ‘black-box’ van de inwendige organen, die allerlei processen in je lichaam autonoom regelen, gaat krachtiger werken. Bij sommige kinderen verloopt die prikkeling niet optimaal, daardoor hebben ze een achterstand of scheefstand in ontwikkeling en ontwikkelt hun autonome zenuwstelsel minder krachtig dan gewenst. Het functioneert minder goed en is minder opgewassen tegen belastende en bedreigende externe prikkels. Overprikkeling ontstaat snel. Dat kan zich heel verschillende uiten: ze gaan prikkels uit de weg (kruipen in hun schulp) of gaan juist wild om zich heen slaan. Soms proberen ze zichzelf te prikkelen door overactief te zijn.
Die mensen hebben een gevoelig systeem en zullen meer last hebben van de constante, eentonige prikkels die windmolens dag en nacht uitzenden. Die continue blootstelling is er als de turbines te dicht bij huizen staan.
Bij alle kinderen moet het autonome systeem nog uitrijpen. Pas bij 25 jaar zijn je hersenen en het autonome systeem in principe volledig ontwikkeld. Als kinderen tijdens de uitrijping van hun zenuwstelsel te veel belast worden door laag frequente trillingen van b.v. windmolens bovenop de belasting die ze tegenwoordig al krijgen door hoog frequente trillingen van wifi en 4G, dan betekent dat niet veel goeds. Ik maak me dan ook zorgen voor alle kinderen, maar met name voor kinderen met een zwakker systeem. Dat zijn juist de kinderen die ik graag wil helpen middels mijn therapie en die het in deze opgefokte maatschappij al erg moeilijk hebben. Zij worden bestempeld met etiketten als ADHD en autisme, maar de belasting gaat door. Iedereen merkt ook dat er steeds meer kinderen met dit soort problemen zijn… Hoe zou dat komen? Ik vrees door waar wij ze in onze maatschappij allemaal aan blootstellen en wat wij daarnaast nog allemaal van ze eisen.
Laten we de belasting verlagen en zeker niet verhogen… Laten we ons inspannen om windmolens dicht bij de bebouwde kom te weren!
Biografie Karin Vocking
Ik ben afgestudeerd als analist en bioloog. Later heb ik de deeltijdpabo gedaan en vijf jaar als leerkracht gewerkt in het basisonderwijs. Daar ontdekte ik dat er in elke klas veel zorgleerlingen zitten, die ik een veilige leeromgeving probeerde te bieden, maar die ik onmogelijk structureel ‘beter’ kon maken. Veel kinderen zitten ‘in de knop in de knoop’ en krijgen in het huidige prestatiegerichte onderwijssysteem stempels, waarmee ze feitelijk niet vooruitgeholpen worden.
Daarna vond ik weer werk in de biologie. Ik werkte gedurende 12 jaar in wetenschappelijk onderzoek van zenuwcellen. Ik maakte celbiologische preparaten, die ik met de elektronenmicroscoop bestudeerde. Met verschillende en gecombineerde microscopische technieken hielp ik zo mee om antwoorden te vinden op neurowetenschappelijke vragen. Dit zijn kleine bouwstenen in het onderzoek naar neurologische ziekten als Alzheimer, ALS en Parkinson.
In 2010 kwam ik in aanraking met BSM-deJong® therapie. Ik ontdekte dat dit in feite een soort praktische toepassing is van neurowetenschap en ontwikkelingsbiologie en dat je met deze methode kinderen wel ‘uit de knoop’ kunt helpen. Dat die kinderen het lastig hebben heeft te maken met een onevenwichtig of zwakker ontwikkeld of vertraagd uitrijpend autonoom zenuwstelsel. Vol verwondering zag ik de mogelijkheid om alles wat ik tot dan toe had geleerd en gedaan te combineren. Dit alles kan ik nu in praktijk brengen en daarmee kinderen helpen om evenwichtig in hun kracht te komen en gezond, gelukkig en ontspannen in het leven te staan.
In 2015 heb ik de driejarige opleiding tot BSM-deJong® therapeut afgerond en in 2016 ben ik mijn praktijk ‘uit de knoop’ gestart (www.bsm-uitdeknoop.nl).
Er is natuurlijk geen enkel direct verband tussen mijn wetenschappelijke werk enerzijds en mijn BSM-praktijk anderzijds. De enige link ben ik zelf, en mijn focus op zenuwcellen vanuit twee totaal verschillende invalshoeken. Dat maakt mijn visie op deze materie juist breed, bijzonder en toepasbaar.”
Voor meer informatie over 5G en de gevolgen op onze gezondheid zie hier
Het blijkt een gevaarlijk wapen te zijn, gemaakt in de oorlogsindustrie!
Informatie en feiten over orgaandonatie
Deze tekst mag zonder aanpassingen en veranderingen worden verspreid, uitgeprint, etc. met vermelding van de auteur.
De overheid heeft een informatieplicht en dient de burgers volledig en juist voor te lichten over de vraag wat orgaandonatie precies inhoudt. Ook al is de Wet gericht op het verkrijgen van meer organen, de potentiële
‘postmortale’ donor heeft het recht te weten wat er met hem/haar gebeurt als hij/zij in deze situatie terecht
komt. Dit is van wezenlijk belang om een afgewogen keuze te kunnen maken.
In de tekst van de Wet op de orgaandonatie wordt de misleidende terminologie na overlijden en stoffelijk
overschot gehanteerd. Hier wringt de schoen niet alleen, hij past in het geheel niet. Geen enkele orgaandonor
is overleden, want dan zouden de organen niet meer bruikbaar zijn voor transplantatiedoeleinden. Zelfs de
Reclame Code Commissie heeft die terminologie afgewezen.
Dat een orgaandonor duidelijk nog leeft, blijkt uit onderstaande feiten die wij na intensief onderzoek hebben
gekregen van zo’n 30 medische specialisten uit binnen- en buitenland:
* De patiënt krijgt zuurstof toegediend (wordt ‘beademd’) en dit is een fundamentele handeling voor leven.
Zonder zuurstof is geen menselijk leven mogelijk en treedt de dood in. De organen zouden dan heel snel
beschadigd raken en onbruikbaar zijn voor transplantatie. De ademhaling van de patiënt wordt ondersteund
m.b.v. apparatuur. Dat zou niet meer kunnen als hij dood was.
* De lichaamstemperatuur is normaal en de huid heeft een normale kleur.
Een stoffelijk overschot daarentegen is koud en de huid heeft een bleekblauwe, grauwe kleur. Lijkvlekken
zijn hier en daar zichtbaar.
* Het hart klopt en stuwt het bloed door het lichaam.
In een stoffelijk overschot is het hart gestopt en er stroomt geen bloed meer door het lichaam. Hierdoor
wordt ook geen zuurstof meer door het lichaam getransporteerd.
* De bloedsomloop functioneert uitstekend.
In een stoffelijk overschot is de bloedsomloop tot stilstand gekomen en is het bloed naar de laagste delen
gezakt. Dit wordt zichtbaar door de zogenaamde lijkvlekken.
* De lichaamscellen blijven zich vermenigvuldigen.
In een stoffelijk overschot is het vermogen tot celdeling verdwenen. Cellen vernieuwen zich niet meer
waardoor de ontbinding van het lijk op gang komt.
* De neuronale besturingen zoals in de vorm van reflexachtige bewegingen werken.
In een stoffelijk overschot zijn reflexachtige bewegingen niet meer mogelijk doordat de neuronale
besturingen zijn weggevallen.
* Alle orgaanfuncties zijn intact.
In een stoffelijk overschot functioneren de organen niet meer en hiermee zijn alle orgaanfuncties
verdwenen.
* De wisselwerking binnen het gehele organisme is intact.
In een stoffelijk overschot is er geen enkele wisselwerking meer tussen welke interne systemen dan ook
(bijvoorbeeld stofwisseling, zuurstofopname, hormonale afscheidingen).
* De patiënt wordt gevoed en spijsvertering en stofwisseling functioneren ongestoord.
Een stoffelijk overschot kan niet meer gevoed worden. Als je er toch op welke manier dan ook voedsel in
zou brengen, gebeurt daar niets mee doordat dit niet meer verteerd wordt en er ook geen stofwisseling
meer mogelijk is.
* Het lichaam kan hoge koorts ontwikkelen.
In een stoffelijk overschot ontbreekt dit vermogen. Koorts veroorzakende bacteriën kunnen een lijk
onmogelijk aanzetten om zijn zelfhelende kracht te gaan benutten. Dat vermogen heeft alleen een
levend systeem.
* Een hersendood verklaarde patiënt krijgt medicijnen toegediend en reageert hierop.
Een stoffelijk overschot kan onmogelijk op medicijnen reageren. Medicijnen hebben alleen invloed op
levende systemen.
* Uitscheidingsprocessen gaan gewoon door.
Eenvoudig gesteld, een hersendood verklaarde mens gaat door met plassen en poepen omdat hij gevoed
wordt. Deze uitscheidingsprocessen volgen op voeding die door het lichaam wordt verteerd.
Bij een stoffelijk overschot zijn deze lichamelijke processen gestopt.
* Wonden genezen.
Bij een stoffelijk overschot is dit onmogelijk, zelfs geen schrammetje geneest. Genezen van wonden is een
vermogen van levende systemen.
* Hersendood verklaarde, zwangere vrouwen kunnen zelfs na drie maanden een levend gezond kind
ter wereld brengen.
In een stoffelijk overschot kan zich onmogelijk een levend kind ontwikkelen. Dit is voorbehouden aan een
levende mens. Een zwangere vrouw die echt dood is, kan haar foetus niet meer voeden en laten groeien,
waardoor ook haar foetus direct sterft.
* Hersendood verklaarde mannen kunnen erecties krijgen.
Dit vermogen ontbreekt bij een mannelijk stoffelijk overschot.
* Hersendood verklaarde patiënten reageren op vaccinaties.
Een dergelijke reactie kan alleen een levende mens voortbrengen. Daartoe is een stoffelijk overschot niet
meer in staat.
* Wanneer de operatie om de organen eruit te halen begint, stijgen hartslag en bloeddruk significant.
Als je in een stoffelijk overschot gaat snijden gebeurt er niets. Hartslag en bloeddruk zijn immers gestopt.
* In ongeveer 75% van de gevallen maakt de hersendood verklaarde patiënt bij de start van de operatie
afwerende gebaren en komt zelfs een stukje overeind (‘Lazarusreflex’).
Deze gebaren zijn bij een stoffelijk overschot onmogelijk doordat alle leven verdwenen is.
Zelfs een zogenaamde reflex vereist een intact ruggenmerg, en een intact ruggenmerg is alleen aanwezig
bij levende personen.
* In verband met deze Lazarusreflex worden spierverslappende middelen toegediend of wordt de patiënt op
de operatietafel vastgebonden.
Een stoffelijk overschot reageert niet op spierverslappende middelen en heeft deze ook niet nodig, omdat
alle leven eruit verdwenen is. Vastbinden is ook niet nodig.
* Als je een werkelijk stoffelijk overschot uit het mortuarium haalt en je gaat het beademen, gebeurt er niets
en gaat het hart echt niet meer kloppen.
Toelichting overbodig.
HERSENDOOD
Er is dus nadrukkelijk sprake van misleiding wanneer de Wet deze terminologie van ‘na overlijden’ en ‘stoffelijk
overschot’ hanteert. De term hersendood is de basis van deze misleiding. Hersendood is niets anders dan
de constatering dat iemands hersenen zeer zwaar beschadigd zijn. Dat hersendood gelijk is aan dood, is een
aanname die gelogenstraft wordt door de feiten, zoals hierboven weergegeven. Het huidige hersendoodprotocol
dat deel uitmaakt van de Wet is daarom een ongeldig en onbetrouwbaar instrument om de dood vast te
stellen. Feiten houden immers niet op te bestaan door ze te negeren. Er kan wel vastgesteld worden dat een
deel van de hersenfuncties (tijdelijk) afwezig is, maar dat is wat anders dan afwezigheid van leven en bewustzijn.
De Nederlandse hersenonderzoeker dr. Herms Romijn zegt in een interview: “Het begrip hersendood lijkt
juist, maar is het niet. Er valt niet uit te sluiten dat lagere subcorticale delen in de hypothalamus en de amandelkernen nog actief zijn. In deze delen bevindt zich het vermogen om o.a. pijn, emoties en angst in zijn meest
elementaire vorm te ervaren. Een hersendode is niet overleden.”
Er is maar één conclusie mogelijk: organen worden verwijderd uit een ernstig beschadigde – wellicht stervende
– mens die op de operatietafel wordt gedood; in alle gevallen!
Er zijn ons verschillende voorbeelden bekend van mensen die na hersendood verklaard te zijn wel weer tot
bewustzijn zijn gekomen. Wat dit met hen en hun familieleden doet, laat zich raden.
Daar komt bij dat gesprekken met familieleden van donoren ons hebben laten zien dat de druk op deze mensen
om kind of partner vrij te geven als orgaandonor enorm kan zijn. Naderhand hebben ze spijt gekregen van
hun beslissing, mede omdat zij zijn gaan beseffen wat er werkelijk is gebeurd.
De overheid heeft de plicht de burgers volledig en juist te informeren en daar hoort bij dat organen niet na
overlijden, maar vóór overlijden verwijderd worden. Juiste en volledige informatie is van essentieel belang binnen
een democratie waarin mensen hun eigen beslissingen t.a.v. hun eigen welzijn en lichaam kunnen nemen.
Dit laatste is een grondrecht.
AANVULLENDE FEITEN
– Een aantal jaren geleden weigerde de Engelse hartspecialist dr. David Evans om in zijn ziekenhuis nog langer
aan harttransplantaties mee te werken. Andere hartspecialisten volgden hem hierin.
– Enige voorbeelden van andere kritische specialisten uit Brazilië, Amerika, Canada, Engeland, Duitsland en
Nederland: Cicero Coimbra, Paul Byrne, David Hill, Alan Shewmon, John Shea, Edmund Pellegrino, Alfonso
Gomez-Lobo, Mohammed Rady, Joseph Verheijde, Ari Joffe, Nathalie Anton, Paolo Bavastro, Roberto
Rotondo, Linus Geisler, Anna Bergmann, Pim van Lommel, Herms Romijn.
– De Braziliaanse neuroloog Cicero Coimbra heeft hersendood verklaarde patiënten door een aangepaste
behandeling weer tot bewustzijn gebracht en noemt hersendood bedrog. Volgens hem en anderen kan
rond de 70% van deze ‘stoffelijke overschotten’ weer tot bewustzijn worden gebracht wanneer ze
onmiddellijk op een adequate manier worden behandeld.
– De Amerikaanse neuroloog Alan Shewmon zei in een interview het volgende:
“Ik ben voor wetenschappelijke zorgvuldigheid en exactheid. Als men voor wat betreft de enorme
hoeveelheid artikelen en studies over hersendood dezelfde ‘evidence based’ maatstaven zou aanleggen als
met wetenschappelijke vragen gebruikelijk is, dan zouden we hersendood nooit hebben toegelaten.”
Neurologen zijn de specialisten die iemand hersendood verklaren.
– De Duitse transplantatiechirurg Richard Pichlmayr schreef kort voor zijn dood in een brief aan de zeer
kritische oudervereniging van donorkinderen KAO: “Als we de samenleving werkelijk volledig zouden
informeren over orgaantransplantatie, zouden we geen organen meer krijgen.”
Nationale en internationale specialisten tegen hersendood
Nederland
Herms Romijn voormalig hersenonderzoeker
Pim van Lommel voormalig cardioloog
Ruud Maatman voormalig arts
Ruud van de Ven voormalig arts en theoloog
Toine Korthout arts
Anjo van de Mortel voormalig operatieassistente bij orgaanuitnamen
Hans Bakker voormalig operatieassistent bij orgaanuitnamen
Duitsland
Paolo Bavastro internist en cardioloog
Linus Geisler voormalig internist
Anna Bergmann cultuurhistorica
Roberto Rotondo psycholoog en voormalig verpleegkundige
Gebhard en Renate Focke KAO (vereniging ouders van donorkinderen)
Renate en Lutz Greinert KAO (vereniging ouders van donorkinderen)
Engeland
David Evans voormalig cardioloog en hartchirurg
David Hill voormalig anesthesist
Verenigde Staten
Alan Shewmon neuroloog
Mohamed Rady neuroloog
Paul Byrne voormalig kinderarts en neonatoloog
Edmund Pellegrino voormalig voorzitter President’s Council on Bioethics
Alfonso Gomez-Lobo voormalig lid President’s Council on Bioethics
Joseph Verheijde biomedisch ethicus
Canada
John Shea voormalig radioloog
Nathalie Anton psycholoog
Jonathan Duff kindergeneeskunde en medisch technoloog
Ari Joffe kindergeneeskunde
Alan de Caen kindergeneeskunde intensive care
Brazilië
Cicero Coimbra neuroloog
Japan
Yoshio Watanabe voormalig chirurg
– Er zijn inmiddels in Nederland en Duitsland operatieassistenten die niet meer aan dit soort donoroperaties
willen meewerken.
– Voorbeelden van hersendood verklaarde patiënten die weer tot bewustzijn zijn gekomen: Jan Kerkhofs,
Zack Dunlap, Ruth Oliver, Colleen Burns, Suzanne Chin, Steven Thorpe, Sam Schmid, Gloria Cruz, Madeleine
Gauron, Rae Kupferschmidt, Val Thomas.
Onlangs hebben zich ook mensen uit Nederland gemeld, met wie wij nog in gesprek zijn alvorens hen bij
naam te noemen.
We kunnen hieruit concluderen dat een potentiële orgaandonor een stervende mens is. Zowel de huidige
Wet op de orgaandonatie als de nieuw aangenomen ADR-wet (februari 2018) hebben hier geen enkel
respect voor en lijken dit stervensproces te ontkennen. De term ‘sterven’ komt in de gehele wet zelfs niet voor.
Het laat zich raden wat een orgaandonor ervaart op de operatietafel wanneer de organen zonder anesthesie
uit het lichaam worden verwijderd.
Met dank aan Ger Lodewick, auteur van bovenstaande informatie; tevens auteur van
het boek
Wat je over orgaandonatie zou moeten weten,
uitgegeven bij Succesboeken.nl
ISBN: 9789079872763
The Truth about Cancer – A Global Quest is een 9-delige videoserie die in november 2015 is uitgekomen.
De gastheer, Ty Bollinger, heeft 2 jaar lang in Amerika en over de wereld gereisd en meer dan 100 interviews gehouden met top wetenschappers, onderzoekers, artsen en kankerpatiënten die zich bezighouden met preventie, behandeling en overwinnen van kanker.
In het vervolg van deze videoserie is al deze informatie inmiddels opgenomen in een boek en vertaald in meerdere talen, waaronder ook Nederlands.
U kunt het boek, De Waarheid over Kanker, bestellen via deze link.
Ik wil u dit boek zeer aanbevelen om uw kennis te verdiepen over vele alternatieve, bewezen genezingen van kanker. Kennis is macht.
Dit zorgt ervoor wanneer u onverhoopt de diagnose kanker mocht krijgen, dat u niet in de angst schiet en u laat overrompelen door de informatie
vanuit de reguliere geneeskunde.
Word zelf een communicatie expert in je gezin!
Een grote groep ouders wil op niveau worden aangesproken via professionele trainingen. Uit het brede gebied van NLP, waarin naast communicatie technieken ook technieken tot gedragsverandering zitten, heeft Marianne Langemeijer in haar boek NLP voor ouders de meest handige en praktische ‘tools’ beschreven met als doel een betere en passende communicatie met je kind.
Naast de theorie over de betreffende ‘NLP tools’ beschrijft ze specifiek hoe je deze kunt toepassen op ouder-kind- communicatie. Op basis van haar jarenlange praktijkervaring geeft ze vele praktische voorbeelden en oefeningen die toegepast kunnen worden in het gezin zodat er direct resultaat ervaren kan worden.
Je krijgt handvatten en informatie aangereikt waardoor je via waardevrije en respectvolle communicatie vorm kunt geven aan je eigen wensen, waarden en normen in je gezin. Met als gevolg dat wederzijds begrip groeit, en dat opvoeden weer wat meer vanzelf gaat.
Klik hier om naar de website te gaan.
Klik hier om de film te kijken waarin op eenvoudige wijze wordt uitgelegd, waarom cholesterol zo belangrijk is.
Een gebrek aan vitamine B6 verhoogt het risico op parkinson. De actieve vorm van vitamine B6, pyridoxal-‘5-fosfaat, is nodig voor de aanmaak van dopamine uit zijn voorloper L-dopa en een gebrek aan vitamine B6 veroorzaakt motorische stoornissen (Tang FI, 2004).
Een defect aan het enzym pyridoxal kinase is een genetische factor bij het ontstaan van parkinson (Elstner M, 2009). Pyridoxal kinase is het enzym dat vitamine B6 (pyridoxal) omzet in zijn actieve vorm pyridoxal-‘5-fosfaat.
In 1941 werd in het medische tijdschrift JAMA een studie gepubliceerd die aantoonde dat suppletie met vitamine B6 bij 25% van de parkinsonpatiënten een blijvende verbetering van de symptomen gaf (Baker AB, 1941). In de jaren 1940 tot ’60 werden daarom hoge doses vitamine B6 aanbevolen voor de behandeling van parkinson (Finke H, 1956; Christiansen J, 1962).
Sinds de komst van het medicijn L-dopa wordt B6 afgeraden bij parkinson. Dat komt omdat vitamine B6 het extern toegediende L-dopa in het bloed omzet in dopamine, nog voor het de hersenen bereikt heeft. Dopamine kan niet door de bloedhersenbarrière, L-dopa wel. L-dopa werkt dus niet (goed) wanneer tegelijk hoge doses B6 genomen worden. Bovendien geeft een verhoogde aanmaak van dopamine buiten de hersenen (organen, maagdarmstelsel) bijwerkingen. Het veroorzaakt vooral misselijkheid.
Om de omzetting van L-dopa naar dopamine in het bloed te blokkeren wordt tegelijk met L-dopa het medicijn carbidopa gegeven. Carbidopa inactiveert pyridoxalfosfaat – maar verstoort ook alle functies waarvoor B6 nodig is (meer dan 300 enzymen en eiwitten) en het put de pyridoxalfosfaat reserves in het lichaam uit. B6 is essentieel voor alle belangrijke metabole routes, de detoxificatie, het zenuwstelsel, de aanmaak van hormonen en neurotransmitters (ook serotonine, noradrenaline en adrenaline) en de activiteit van genen. Bij mensen die voldoende vitamine B6 reserves hebben, kan het jaren duren voor al deze functies verstoord worden door het gebruik van carbidopa, bij mensen die een gebrek aan vitamine B6 hebben, kan dat al na enkele dagen beginnen (Hinz M, 2014).
Het gebruik van L-dopa en carbidopa – én het advies om suppletie met vitamine B6 te vermijden – is volgens Dr. Marty Hinz verantwoordelijk voor het feit dat parkinson een progressieve ziekte is, die niet genezen kan worden, maar steeds erger wordt (Hinz M, 2014).
© Hilde Maris
Calcium
Vertraagde botgroei bij kinderen. Magnesium Concentratiestoornissen. |
Vitamine B3 (= nicotinezuur = niacine = niacinamide) wordt weinig genoemd en daardoor wordt er ook weinig aandacht aan besteed. Sommige laboratoria willen de bepaling van dit middel niet eens doen omdat ze het onbelangrijk vinden. De reden is dat de reguliere artsen en specialisten hier ook niet bekend mee zijn en daarom deze bepalingen niet uitvoeren. Dit ten gunste van de farmaceutische industrie, die dan middelen geeft om de symptomen, die een gevolg zijn van een tekort aan vitamine B3, te onderdrukken.
Wat doet vitamine B3?
Vitamine B3 werkt samen met magnesium, zink, insuline, vitamine C, vitamine B6 en vitamine E bij de omzetting van omega-6-vetzuren in stoffen die een vaatverwijding en weerstandsverhoging veroorzaken. Zij remmen een teveel aan vrije radicalen die ons anders schade berokkenen en onder ander kanker kunnen veroorzaken. Vitamine B3 werkt dus niet alleen.
Het is ook van belang bij de omzetting van het homocysteïne in cysteïne en taurine. Deze aminozuren verlagen de cholesterol door het onder ander in de celwand te brengen. Taurine is ook van belang voor ons geheugen.
Niacine (= nicotinezuur) krijgen we via voedsel en de omzetting van tryptofaan in nicotinezuur binnen. Dit vitamine B3 zit te weinig in de voeding en de omzetting van tryptofaan vindt, door een tekort aan dit aminozuur, ook haast niet plaats. De oorzaak is een slecht werkende maag. In de maag moet veel maagzuur geproduceerd worden om de eiwitten te splitsen tot twee aminozuren aan elkaar en dit wordt in de darmen verder gesplitst tot enkelvoudige aminozuren waarvan tryptofaan er één van is. Dit aminozuur behoort tot de groep van essentiële aminozuren die we zelf niet kunnen maken en dus uit de voeding moeten halen. Indien we te weinig maagzuur produceren of maagzuurremmende medicijnen krijgen, worden we ziek. Maagzuur remmende medicijnen zijn slechts in 0,001% nodig en kunnen vervangen worden door het gezonde glutamine, een aminozuur dat de maagslijmlaag en darmen beschermd. Maagzuur remmende middelen zorgen dus ook voor een tekort aan vitamine B3.
Ook zijn er mensen die het vermogen missen om vitamine B3 uit tryptofaan te vormen net zoals we geen vitamine C zelf meer kunnen maken.
Bijna 50% van de westerse bevolking schijnt aan vitamine B3 tekort te lijden. Een deficiëntie of een tekort aan vitamine B3 veroorzaakt vele ziektebeelden waarbij men vaak geen verband ziet met de volgende ziektebeelden:
1. Pellagra
2. Schizofrenie
3. Pyrolurie
4. Hart en vaatziekten
5. Ziekte van Huntington
6. Ziekte van Parkinson
7. Artritis en andere gewrichtsaandoeningen
8. Dementie
9. Ziekte van Alzheimer
10.Kanker.
11.Verslavingen aan alcohol en roken.
12.Dysmenorroe
Lichte tekorten veroorzaken de volgende aandoeningen:
– Huiduitslag met infectie, dermatitis, geschubde neusvleugels
– Donkere pigmentvlekken met ontstekingen of irritatie
– Gevoeligheid voor zonlicht
– Rode tong, anorexie en misselijkheid.
– Ontstoken tandslijmvlies.
– Diarree, indigestie, stinkende ademhaling
– Emotioneel labiel met neiging tot depressie
– Moeheid met slapeloosheid.
– Hoofdpijn en vergeetachtigheid tot dementie toe.
– Spierzwakte met pijnlijke ledematen.
– Koude handen en voeten.
De B vitamines behoren allen tot dezelfde familie, hebben echter ieder bepaalde eigenschappen. Samen zorgen ze voor de stofwisseling, het zenuwstelsel en het gedrag van de mens. De vitamines uit het B complex werken het beste als de hele familie bij elkaar is. Het zijn echte “samenwerkers”. Als ze er alleen voor staan komt er niet veel van terecht, ze hebben hun broers en zussen écht nodig om de processen in het lichaam harmonisch te laten verlopen.
Vitamine B12 of Cobalamine zorgt samen met vitamine B6 en B11 voor de opname van ijzer door het lichaam en het is betrokken bij de vorming van rode bloedcellen. Een tekort aan deze vitaminen kan lijden tot bloedarmoede. Deze drie vitaminen zorgen ook voor een goede werking van het zenuwstelsel en zijn betrokken bij het aminozuur metabolisme.
Symptomen bij een tekort
– Pernicieuze anemie
– Menstruatieklachten
– Bleke slijmvliezen (bijvoorbeeld onder het ooglid)
– Vermoeidheid en bleekheid
– Trage, slepende gang
– Geestelijke aftakeling
– Trillen
Therapeutisch gebruik
– Noodzakelijk voor het in stand houden van het zenuwstelsel
– Verbetert geheugen en concentratie
– Nodig om vetten koolhydraten en eiwitten te kunnen gebruiken
– Geeft meer energie
– Bevorderd gezonde groei bij kinderen
– Kan bescherming geven tegen kanker
– Beschermt tegen allergenen en giftige elementen
Aangezien vitamine B12 essentieel is voor de gezondheid van het zenuwstelsel, voor het immuunsysteem, en voor de vorming van DNA, is de onderstaande lijst van klachten niet compleet. Niet alle klachten hoeven voor te komen, en ook hoeven de klachten niet voortdurend aanwezig te zijn. De meeste klachten kunnen variëren in ernst en kunnen al optreden ver voordat er anemie (bloedarmoede) ontstaat. Bij ruim één derde van de patiënten ontstaat zelfs helemaal geen anemie. Met name de neurologische en psychische klachten komen vaak al voor bij laagnormale waarden van vitamine B12.
Omdat vitamine B12 op zoveel systemen in het lichaam van invloed is, uit een deficiëntie zich bij iedereen anders. Waar de één met name last heeft van vermoeidheid, tintelingen, geheugenverlies en spierkrampen, heeft een ander problemen met zich concentreren, een ontstoken tong, menstruatieklachten en depressiviteit. Wel zijn er een aantal klachten die vaker voorkomen, zoals: een ontstoken of dikke tong, het koud hebben, psychische problemen, neurologische klachten en verlies van eetlust.
Een vitamine B12 deficiëntie is sluipend en het kan jaren duren voordat de symptomen en klachten zich ontwikkelen en voordat ze ernstig worden. Vaak wordt een vroege diagnose gemist door de vaagheid van een aantal symptomen, en omdat veel symptomen overeenkomen met andere aandoeningen. Bij onverklaarbare neurologische klachten, glossitis, concentratieproblemen of psychische problemen zou daarom altijd de B12 serumwaarde getest moeten worden. Als u last hebt van één of meerdere klachten uit onderstaande opsomming, raadpleeg dan altijd uw huisarts.
Neurologisch:
Tintelingen, doof gevoel, brandend gevoel in armen, benen, handen en/of voeten, zenuwpijn, op “watten” lopen, uitvalsverschijnselen
Concentratiestoornissen, geheugenproblemen
Afasie: niet op de juiste woorden kunnen komen, verkeerde woorden gebruiken, verspreken
Ataxie: onverklaarbaar vallen, of ergens tegen aan lopen, verlies van positiegevoel, onhandig zijn, dingen uit je handen laten vallen, dingen omgooien, struikelen, moeilijk lopen
Psychisch:
Depressie, dementie, nervositeit, psychose, paranoia, geïrriteerdheid, prikkelbaarheid, verwardheid, gedragsveranderingen
Overig:
Spierpijn en krachtsverlies
Glossitis (ontstoken tong), branderige, pijnlijke of prikkelende tong, gevoelige mond
Vermoeidheid, slaperigheid, zwakte
Misselijkheid, verlies van eetlust, gewichtsverlies
Menstruatieklachten, zoals uitblijven menstruatie, hevige menstruatie, te lange menstruatie, verergerde menstruatiepijn
Gewrichtsklachten
Kortademigheid, benauwdheid, hartkloppingen
Duizeligheid
Bleekheid van de huid
Het koud hebben
Impotentie
Onvruchtbaarheid
Haaruitval
Veranderingen in gezichtsveld, wazig zien
Darmklachten
Incontinentie en/of vaak plassen
Hoofdpijn
Antibiotica doen veel meer dan alleen de ziekmakende bacteriën laten verdwijnen. Het heeft een scala aan bijeffecten op ons lichaam. Hieronder een overzicht:
Per antibioticum zijn de mate waarin de bijwerkingen voorkomen verschillend.
Lola Baltzell, een 53-jarige Amerikaanse vrouw met uitgezaaide borstkanker, die volgens haar artsen nog maximum drie jaar te leven had, vierde de vijfde verjaardag van haar diagnose door 180 km te fietsen om geld in te zamelen voor het Dana Farber Kankerinstituut. Baltzell zou volgens haar artsen nooit genezen, maar is ondertussen al zes jaar vrij van kanker. Ze fietst elke dag naar haar werk, doet yoga en mediteert en organiseert tentoonstellingen van haar eigen kunstwerken.
Raltzell’s geval is niet uniek en helemaal niet zo zeldzaam als we denken. We hebben allemaal wel eens het verhaal gehoord van een kankerpatiënt die alle mogelijke behandelingen ondergaan had, die door artsen opgegeven werd en naar huis gestuurd werd om te sterven, en die vijf jaar later springlevend is, zonder een teken van kanker.
In de medische literatuur worden meer dan duizend van deze gevallen beschreven. Ze worden ‘spontane remissies’ genoemd, wat betekent dat de kanker geheel of gedeeltelijk verdwenen is zonder medische behandeling of door een medische behandeling waarvan men aanneemt dat ze niet tot de genezing geleid kan hebben. De term ‘spontaan’ doet volgens veel onderzoekers afbreuk aan dit verschijnsel. Spontaan wijst erop dat het zomaar gebeurt, zonder enige reden, puur toevallig. Men zou beter van ‘onverwachte’ remissie spreken, omdat de genezing wel degelijk een reden of oorzaak heeft, maar dat die tot op heden door de medische wetenschappen nog niet is opgehelderd.
Dr. Kelly Turner is een onderzoekster die zich voor haar doctoraalstudie aan de Universiteit van California (Berkeley) verdiept heeft in de ‘onverwachte remissie’ van kanker. Ze ontdekte tijdens haar zoektocht naar de oorzaken van dit fenomeen dat er veel meer gevallen zijn dan men aanneemt, omdat de meeste gewoon niet gerapporteerd worden. Ze stelde ook tot haar stomme verbazing vast dat in het officiële onderzoek naar onverwachte kankerremissie twee groepen van mensen niet naar hun mening gevraagd werden: de genezen kankerpatiënten zelf en de beoefenaars van de niet-reguliere geneeskunde. Ze begon daarom de verhalen en hypothesen van deze mensen te verzamelen in persoonlijke gesprekken, waarvoor ze de hele wereld afreisde. Ze sprak met niet-reguliere kankertherapeuten uit de VS, China, Japan, Nieuw-Zeeland, Thailand, India, Engeland, Ierland, Zambia, Zimbabwe en Brazilië. Ze zocht naar gevallen van onverwachte remissie die nog niet gepubliceerd werden en interviewde de patiënten die op die manier genezen waren.
Bepaalde therapieën en overtuigingen doken vaker op dan andere. Op basis daarvan maakte ze een aantal hypothesen over de mogelijke onderliggende overtuigingen en voorwaarden die kunnen leiden tot de genezing van kanker.
Het ontstaan van kanker is een proces dat niet kan toegeschreven worden aan één enkele factor. De rol van slechte voedingsgewoonten, roken, alcohol en milieuvervuiling wordt door de wetenschappen al langer onderbouwd, maar meer en meer geraakt men ervan overtuigd dat stress en emotionele factoren wellicht een nog grotere rol spelen. Hoe en waarom kanker ontstaat, is voor iedere persoon anders. Het genezingsproces, dat in eerste instantie gericht moet zijn op het wegnemen van de oorzaken, zal dan ook voor iedereen anders verlopen.
Als duizenden kankerpatiënten erin geslaagd zijn ‘spontaan’ of tegen alle verwachtingen in van kanker te genezen, dan moet dat voor iedereen binnen handbereik liggen. Het succes ligt in het vinden van je eigen magische formule.
Turner Kelly A. When Cancer Disappears: The Curious Phenomenon of “Unexpected Remission” Noetic Now, Issue Seventeen, December 2011
Meer lezen: Het ‘spontaan’ genezen van kanker – Een mirakel of binnen ieders handbereik?
Bron: PlaceboNocebo nr. 1, mei/juni 2012.
Wist u dat de oorzaak van klachten tijdens de menopauze vaak te wijten is aan een micro-organisme die op één van de hormoonklieren aanwezig is? Wanneer dit bij u niet het geval is en u toch erg veel last ondervindt van de symptomen van de menopauze, dan kan het helpen om voedingsmiddelen te gebruiken die rijk zijn aan natuurlijke fyto-oestrogenen. Het tekort aan oestrogeen in de menopauze leidt tot klachten als opvliegers, stemmingswisselingen en de hunkering naar eten. Fyto-oestrogenen zijn chemische stoffen die in planten zitten en kunnen fungeren als een natuurlijke aanvulling op het verlies van oestrogeen.
Onderstaande voedingsmiddelen bevatten ook veel fyto-oestrogenen. Verder zijn er verschillende kruiden, zoals zilverkaars, ginseng en rode klaver, die ook effectief zijn tegen klachten in de menopauze. Ook hier geldt echter weer dat niet ieder middel voor iedereen het gewenste resultaat oplevert. Laat ook dit weer persoonlijk checken.
Voedingsmiddelen:
1. Sojamelk, tofu.
2. Gefermenteerde soja voedingsmiddelen, zoals miso en tempé.
3. Lijnzaad en sesamzaad.
4. Volkoren producten zoals volkorenbrood, zemelen en haver(mout)
5. Paprika
6. Rode druivensap en cranberries
7. Groene bonen, kikkererwten en bruine bonen
8. Broccoli
9. Selderij
10. Noten zoals amandelen, walnoten en pistachenoten.
A. Accepteren
Accepteren van dat wat is bevrijdt je onmiddellijk van de identificatie met je denken en verbindt je aldus opnieuw met ZIJN.
B. Bewustzijn
Het is een radicaal, revolutionair, verbazingwekkend gebeuren voor een mens om die dimensie van bewustzijn te ontdekken in hem of haarzelf waarbij je getuige kunt zijn van het getuige zijn. Je wordt bewust van jezelf. Om het in andere woorden te omschrijven, getuige zijnd bewustzijn wordt bewust van zichzelf. Geen object hierin aanwezig.
C. Cyclus
Het is niet waar dat het opgaande deel van de cyclus goed is en het neergaande deel slecht. Dat is alleen zo in het oordeel van het verstand. Groei wordt gewoonlijk beschouwd als positief, maar er is niets dat altijd kan blijven groeien. Als groei, in wat voor vorm dan ook, zou doorgaan, zou het uiteindelijk uitmonden in iets monsterachtigs en destructiefs. De ontbinding is nodig om ruimte te maken voor nieuwe groei. Het een kan niet bestaan zonder het ander. Het neerwaartse deel van de cyclus is absoluut noodzakelijk voor spirituele groei.
D. Dood
De dood betekent dat alles van je wordt afgenomen dat je niet bent. Het geheim van het leven is te sterven voor je dood, en dan tot de ontdekking te komen dat de dood niet bestaat.
E. Etiketten
Hoe sneller je bent met het plakken van verbale of mentale etiketten op dingen, mensen, of situaties, des te meer je realiteit, bestaan oppervlakkig(er) en onbezield wordt, en hoe meer afgesloten (doodlopend) je komt te staan ten opzichte van de realiteit, je bestaan, het wonder van het leven dat zich voortdurend ontvouwt in en rondom jou.
F. Fundament
De basis, het fundament voor (het) doen is bewust aanwezig zijn. Dat is het belangrijkste inzicht bij de vraag “Hoe manifesteer ik mezelf?”. Voordat we praten over de wijze waarop we onszelf manifesteren, voordat we een nieuw gebouw of bouwwerk gaan oprichten, moeten we eerst zorgen voor de basis, het fundament. Heb je een basis (voel je de basis in je innerlijke zelf)? Begin niet met het bouwen van een huis zonder een basis, een fundering.
G. Grootsheid
Grootsheid is een mentaal concept en één van de favoriete fantasieën van het ego. De paradox ligt in de omstandigheid dat de fundering voor grootsheid gelegen is in het waarderen van de kleine dingen in het Nu in plaats van het “najagen” van het idee van grootsheid.
H. Honden
Net zoals honden ervan houden op een bot te knagen, houdt het verstand ervan zijn tanden in problemen te zetten.
I. Individu
Een verandering in het collectief kan niet plaatsvinden voordat de verandering plaatsvindt in het individu. De individuen maken het collectief. Daarom zijn we hier.
J. Jezelf veranderen
Je kunt jezelf niet veranderen, en je partner of wie dan ook al helemaal niet. Het enige wat je kunt doen is een ruimte maken waarin die transformatie kan plaatsvinden, waar genade en liefde kunnen binnenkomen.
K. Kleine dingen
Het grootse komt voort uit kleine dingen die worden geëerd en verzorgd. Ieders leven bestaat eigenlijk uit kleine dingen. Grootsheid is een mentaal concept en één van de favoriete fantasieën van het Ego. De paradox ligt in de omstandigheid dat de fundering voor grootsheid gelegen is in het waarderen van de kleine dingen in het Nu in plaats van het “najagen” van het idee van grootsheid.
L. Luisteren
De meeste mensen kunnen helemaal niet luisteren, omdat het grootste deel van hun aandacht wordt opgeslokt door het denken. Daar besteden ze meer aandacht aan dan aan wat de ander zegt en ze besteden helemaal geen aandacht aan het enige dat werkelijk belangrijk is: het Zijn van de ander achter de woorden en het verstand.
M. Moment
Om vrij te zijn van duizenden jaren van conditionering heb je geen tijd of toekomst nodig. Op dit moment, hier en nu, kun je uit de stroom van gedachten stappen. En wees simpelweg alert en aanwezig. Je bent hier en nu niet langer meer de drager van je persoonlijke verhaal, maar ben je hier en nu als een ruimte van aanwezige tegenwoordigheid, waarin alles kan en mag plaatsvinden.
N. Nu
Ben je in staat om te ontwaken uit je gedachten en wakker te worden in de levendigheid, de alertheid die (alleen) verbonden is en niet los te koppelen is van het hier en Nu? Dat is uiteindelijk de betekenis van NU.
O. Ongelukkig zijn
Ongelukkig zijn komt uiteindelijk niet voort uit levenssituaties maar uit de conditionering van je denken
P. Pijn
Zolang je geen toegang kunt krijgen tot de macht van het Nu, laat elke emotionele pijn die je ervaart een residu van pijn achter dat in je voortleeft.
Q. Quality
De kwaliteit van je bewustzijn op dit moment is bepalend voor de toekomst, die uiteraard uitsluitend in het Nu kan worden ervaren.
R. Resultaat
Ben niet zo bezorgd om het resultaat van je actie, schenk alleen aandacht aan de actie zelf. Het resultaat komt vanzelf. Dit is een krachtige spirituele oefening.
S. Spiritueel
Hoe spiritueel je bent heeft niets te maken met waar je in gelooft maar heeft alles te maken met jouw bewustzijnsstaat.
T. Tijd
Ego leeft, bestaat, op basis van tijd. Hoe sterker het Ego, hoe sterker tijd je leven gaat beheersen. Bijna elke gedachte die door je heengaat heeft dan te maken met verleden en toekomst, en je gevoel van Zelf (wie is, ben, Ik) is dan afhankelijk van het verleden voor je identiteit en van de toekomst voor zijn vervulling.
U. Uitdagingen
De beste indicator voor je bewustzijnsniveau is de manier waarop je de uitdagingen van het leven tegemoet treedt. Door deze uitdagingen wordt iemand die al onbewust is meestal naar een toestand van diepere onbewustheid getrokken,, terwijl iemand die al bewust is er nog bewuster van wordt.
V. Vrede
Vergeef jezelf dat je geen vrede hebt. Op het moment dat je je onvrede volkomen aanvaardt, wordt die veranderd in vrede. Alles wat je volledig aanvaardt, zal je daar brengen, brengt je vrede. Dat is het wonder van de overgave.
W. Wijsheid
Wijsheid komt tot ontwikkeling door eenvoudig je volledige aandacht te geven aan iets of iemand. Aandacht is fundamentele intelligentie, bewustzijn in haar ware essentie. Het brengt ontvanger en hetgeen ontvangen wordt in een verbindend veld van bewustzijn. Het is dat wat afscheiding heelt.
X. eXtraordinary
Wanneer je bewust leeft in het NU, doe je alle dingen buitengewoon goed omdat de handelingen dan het brandpunt vormen van de aandacht. Je handelen wordt dan een kanaal waardoor bewustzijn deze wereld binnenstroomt.
Y. You
Je kunt jezelf niet vinden door naar het verleden te gaan. Je kunt jezelf vinden door in het heden te komen.
Z. Zelfkennis
Jezelf kennen gaat veel dieper dan het aannemen van een reeks van ideeën of overtuigingen. Spirituele ideeën en overtuigingen kunnen op zijn hoogst waardevolle aanwijzingen zijn, maar op zichzelf hebben zij nauwelijks de kracht om de meer stevig vastgezette kernconcepten van wie je denkt te zijn, wat deel is van de conditionering van het menselijk denken, los te maken.
Bron: http://www.arendlandman.nl/2010/11/26-quotes-uitspraken-en-citaten-van-eckhart-tolle-van-a-tot-z/
|
Voor het maken van een afspraak kunt u een e-mail sturen naar info@elisevankeulen.nl, waarna ik telefonisch contact met u zal opnemen.